2ـ 3) شراكت در امر

يكى ديگر از مقاماتى كه حضرت موسى عليه ‏السلام براى هارون درخواست كرد و خداوند او را اجابت فرمود، شراكت در امر است. ^۱ امّا مراد از امرى كه خداوند، هارون را در آن با موسى شريك قرار داده چيست؟
ممكن است از ظاهر آيات چنين استفاده شود كه منظور از امر در آيه، امر رسالت است. ^۲ مى‏دانيم كه هارون داراى مقام نبوّت و رسالت نيز بود. لذا مى‏توان احتمال داد كه آيه به اين مقام براى هارون اشاره دارد؛ امّا با مراجعه به احاديث، احتمال ديگرى نيز در اين مورد قابل طرح است.
ابن‏عبّاس نقل مى‏كند كه پيامبر اكرم صلى‏ الله‏ عليه‏ و‏ آله ‏وسلمبه خداوند عرض كرد:
اللّهُمَّ إنَّ نبيّكَ موسى‏بن عمران سألك فقال:«ربّ اشرح لي صدري و يسّرلي أمري ... الآية». و أنا محمّد نبيّك، أسالك ربّ اشرح لي صدري و يسّرلي أمري و احلل عقدة من لساني يفقهوا قولي و اجعل لي وزيرا من أهلي علىّ‏بن أبى‏طالب أخي، اشدد به ازري و أشركه في امري. » قال ابن‏عبّاس: فسمعت مناديا ينادي: قد أوتيت ما سألت.^۳بار خدايا همانا پيامبر تو موسى‏بن عمران تو را خواند و عرض كرد:«پروردگارا سينه‏ى مرا گشاده گردان و كار مرا آسان كن...»(تا انتهاى آيات را خواند و فرمود) و منم محمّد پيامبر تو، به من سعه‏ى صدر عطا كن، كار مرا آسان گردان، عقده را از زبانم بگشا تا مردم سخنم را بفهمند، از بين اهل بيتم وزيرى براى من قرار بده (يعنى) على‏بن ابى‏طالب، برادرم را، به او پشت مرا محكم كن و او را در امر من شريك ساز.» ابن‏عبّاس مى‏گويد: شنيدم منادى ندا كرد: آن‏چه را درخواست كردى به تو عطا كرديم.
از اين حديث برمى‏آيد كه امر مذكور در آيه، رسالت يا نبوّت نيست؛ زيرا پيامبر اكرم صلى‏ الله‏ عليه‏ و‏ آله ‏وسلممسلّما آخرين رسول خداست و پس از ايشان نبى و رسول نخواهد بود؛ لذا درخواست رسالت از سوى رسول خدا صلى‏ الله‏ عليه‏ و‏ آله ‏وسلمبراى اميرالمؤمنين عليه ‏السلام صحيح