2ـ 3) شراكت در امر
يكى ديگر از مقاماتى كه حضرت موسى عليه السلام براى هارون درخواست كرد و خداوند او را اجابت فرمود، شراكت در امر است. ۱ امّا مراد از امرى كه خداوند، هارون را در آن با موسى شريك قرار داده چيست؟
ممكن است از ظاهر آيات چنين استفاده شود كه منظور از امر در آيه، امر رسالت است. ۲ مىدانيم كه هارون داراى مقام نبوّت و رسالت نيز بود. لذا مىتوان احتمال داد كه آيه به اين مقام براى هارون اشاره دارد؛ امّا با مراجعه به احاديث، احتمال ديگرى نيز در اين مورد قابل طرح است.
ابنعبّاس نقل مىكند كه پيامبر اكرم صلى الله عليه و آله وسلمبه خداوند عرض كرد:
اللّهُمَّ إنَّ نبيّكَ موسىبن عمران سألك فقال:«ربّ اشرح لي صدري و يسّرلي أمري ... الآية». و أنا محمّد نبيّك، أسالك ربّ اشرح لي صدري و يسّرلي أمري و احلل عقدة من لساني يفقهوا قولي و اجعل لي وزيرا من أهلي علىّبن أبىطالب أخي، اشدد به ازري و أشركه في امري. » قال ابنعبّاس: فسمعت مناديا ينادي: قد أوتيت ما سألت.۳بار خدايا همانا پيامبر تو موسىبن عمران تو را خواند و عرض كرد:«پروردگارا سينهى مرا گشاده گردان و كار مرا آسان كن...»(تا انتهاى آيات را خواند و فرمود) و منم محمّد پيامبر تو، به من سعهى صدر عطا كن، كار مرا آسان گردان، عقده را از زبانم بگشا تا مردم سخنم را بفهمند، از بين اهل بيتم وزيرى براى من قرار بده (يعنى) علىبن ابىطالب، برادرم را، به او پشت مرا محكم كن و او را در امر من شريك ساز.» ابنعبّاس مىگويد: شنيدم منادى ندا كرد: آنچه را درخواست كردى به تو عطا كرديم.
از اين حديث برمىآيد كه امر مذكور در آيه، رسالت يا نبوّت نيست؛ زيرا پيامبر اكرم صلى الله عليه و آله وسلممسلّما آخرين رسول خداست و پس از ايشان نبى و رسول نخواهد بود؛ لذا درخواست رسالت از سوى رسول خدا صلى الله عليه و آله وسلمبراى اميرالمؤمنين عليه السلام صحيح
1.طه (۲۰) / ۳۲.
2.العمده / ۱۳۷.
3.تأويل الآيات الظاهره / ۳۰۵. حديث ديگرى به همين مضمون از اسماء بنت عميس نقل شده است.