۲۰۲.امام على عليه السلام :خداوند ، بنده اى را كه دهان خود را مى گشايد و مى گويد : «بارالها ! به من روزى بده» ؛ ولى دست از طلبِ روزى مى كشد ، دشمن مى دارد .
۲۰۳.كتاب من لا يحضره الفقيه :به امام صادق عليه السلام گفتند : «شنيده ايم رسول خدا فرموده است كه خداوند ـ تبارك و تعالى ـ ، خانه اى را كه در آن گوشت هست و چاقِ فربه را دشمن مى دارد».
حضرت فرمود : «ما خود ، گوشت مى خوريم و آن را دوست داريم.در حقيقت،مقصودايشانْ خانه اى است كه در آن،با غيبت، گوشت مردم خورده مى شود و مقصودشان از چاقِ فربه ، شخص متكبّرى است كه در رفتارش فخرفروشى مى كند» .
۲۰۴.امام صادق عليه السلام :هرگاه خداوند ، بنده اى را دشمن داشته باشد ، مال را محبوب او مى گرداند ، آرزوهايش را مى گستراند ، انديشه دنيا خواهى را در او مى افكند و او را با هواى نفسش وا مى گذارد . در نتيجه ، او بر توسن سركشى سوار مى شود ، فساد را مى گسترد و به بندگانْ ستم مى كند .
۲۰۵.امام كاظم عليه السلام :خداوند ـ عزّ وجلّ ـ ، بنده پُر خوابِ بيكار را دشمن مى دارد .