۲۶۹.رسول خدا صلى الله عليه و آله ـ به نقل از جبرئيل از خداوند عز و جل نقل مى كند ـ :اخلاص ، رازى از رازهاى من است كه آن را به قلب هريك از بندگانم كه دوستش داشته باشم ، مى سپارم .
۲۷۰.امام على عليه السلام :هرگاه خداوند، بنده اى را دوست بدارد ، راستى را به او الهام مى كند.
۲۷۱.امام على عليه السلام :هرگاه خداوند ، بنده اى را دوست بدارد ، او را با آرامش و بردبارى مى آرايد .
۲۷۲.امام على عليه السلام :هرگاه خداوند ، بـنده اى را دوست بدارد ، امانتدارى را محبوبش مى گرداند.
۲۷۳.امام على عليه السلام :هرگاه خداوند ، بنده اى را دوست بدارد ، راه صواب و هدايتش را به او مى نمايد و به او توفيق فرمانبرى از خود مى دهد .
۲۷۴.امام على عليه السلام :هرگاه خداوند، بنده اى را دوست بدارد ، او را با عبرت ها پند مى دهد.
۲۷۵.امام على عليه السلام :هرگاه خداوند ، بنده اى را دوست بدارد ، قلبى سليم و پاك و خويى استوار ، روزى اش مى كند .
۲۷۶.امام على عليه السلام :بخشندگى و دلاورى، صفاتى ارجمند هستند كه خداوند سبحان، آنها را در وجود هركه دوستش بدارد و آزموده باشد ، مى نهد .
۲۷۷.امام صادق عليه السلام :هرگاه خداوند ، بنده اى را دوست بدارد ، عمل كردن به هشت صفت را به او الهام فرمايد : چشمْ فرو پوشيدن
از گناهان ، ترس از خداوند ـ جلّ ذِكرُه ـ ، شرم ، بردبارى ، شكيبايى ، امانتدارى ، راستى و بخشندگى .
