سبک رفتار ارتباطی با پیروان دیگر ادیان در سیرۀ رضوی
سال
/ شماره پیاپی
/
صفحه
چکیده :
دوران امامت امام رضا علیه السلام یکی از دورههای طلایی تمدّن اسلامی است، چراکه در این دوران شاهد اوج مناظرات فلسفی و کلامی در جهان اسلامی هستیم. امام رضا علیه السلام در برابرِ عقایدِ دیگران، تنها به مناظره با دیگران آن هم در نهایتِ احترام، بسنده میکند و در صددِ اقناع آنها مبنی بر اعلامِ تجلّیِ کاملِ حق در دین اسلام بر میآید.
هدف اصلی این پژوهش، بیان سبک و نگرش امام رضا علیه السلام نسبت به پیروان ادیان دیگر میباشد. در کنار آن سعی شده است به استنباط و ارائه سبک رفتار ارتباطی آن حضرت با پیروان سایر ادیان پرداخته شود؛ شخصیّتی که با رعایت انصاف و منطق، اجتناب از تعصّب، رعایت اصول اخلاقی، پرهیز از هر نوع مغالطه، احترام به شخصیتهای دینی ادیان دیگر، احترام و مهرورزی، مخاطبشناسی و آشنایی با زبان و متون مقدّس دیگر ادیان، آزادی فکر و بیان و مدارا و همزیستی مسالمتآمیز با پیروان دیگر ادیان روبهرو میشد.
کلیدواژههای مقاله :امام رضا علیه السلام ، سبک، ادیان، رفتار، ارتباط