۱۷۳۹۴.عنه صلى الله عليه و آله :مَن حَلَبَ شاتَهُ و رَقَعَ قَميصَهُ و خَصَفَ نَعلَهُ و واكَلَ خادِمَهُ و حَمَلَ مِن سُوقِهِ ، فَقَد بَرِئَ مِن الكِبرِ . ۱
۱۷۳۹۵.عنه صلى الله عليه و آله :مَن لَبِسَ الصُّوفَ و انتَعَلَ المَخصوفَ و رَكِبَ حِمارَهُ و حَلَبَ شاتَهُ و أكَلَ مَعهُ عِيالُهُ ، فَقَد نَحَّى اللّهُ عَنهُ الكِبرَ ، أنا عَبدٌ ابنُ عَبدٍ ، أجلِسُ جِلسَةَ العَبدِ ، و آكُلُ أكلَ العَبدِ .
إنّي قد اُوحِيَ إلَيَّ أن تَواضَعُوا ، و لا يَبغي أحَدٌ على أحَدٍ . ۲
۱۷۳۹۶.عنه صلى الله عليه و آلهـ لأبي ذرٍّ ـ: يا أبا ذَرٍّ ، يكونُ في آخِرِ الزَّمانِ قَومٌ يَلبَسُونَ الصُّوفَ في صَيفِهِم و شِتائهِم ، يَرَونَ أنّ لَهُمُ الفَضلَ بذلكَ على غيرِهِم، اُولئكَ يَلعَنُهُم أهلُ السَّماواتِ و الأرضِ . ۳
۱۷۳۹۷.كنز العمّال :إنّ النبيَّ صلى الله عليه و آله خَرَجَ إلَى البَقيعِ فَتَبِعَهُ أصحابُهُ فَوَقَفَ و أمَرَهُم أن يَتَقَدَّموا ، ثُمّ مَشى خَلفَهُم ، فَسُئلَ عن ذلكَ فقالَ : إنّي سَمِعتُ خَفقَ نِعالِكُم ، فَأشفَقتُ أن يَقَعَ في نفسِي شيءٌ مِن الكِبرِ ۴ . ۵
۱۷۳۹۴.پيامبر خدا صلى الله عليه و آله :هر كس خودش گوسفندش را بدوشد و جامه اش را وصله كند و كفشش را پينه زند و با خدمتكارش هم غذا شود و كالايش را از بازار [به خانه ]حمل كند، بى گمان از كبر پاك شده است.
۱۷۳۹۵.پيامبر خدا صلى الله عليه و آله :هركه پشمينه بپوشد و كفش وصله دار به پاكند و الاغش را سوار شود و گوسفندش را بدوشد و نانخورهايش با او هم غذا شوند، هر آينه خداوند كبر را از او دور كرده است. من بنده اى هستم زاده بنده اى ديگر، مانند بنده مى نشينم و مانند بنده غذا مى خورم.
به من وحى شده است كه فروتن باشيد و كسى بر كسى گردن فرازى نكند.
۱۷۳۹۶.پيامبر خدا صلى الله عليه و آلهـ خطاب به ابوذر ـفرمود : اى ابوذر! در آخر الزمان مردمى مى آيند كه تابستان و زمستان پشمينه مى پوشند و معتقدند كه اين كار موجب مزيّت آنها بر ديگران است. اينان را اهل آسمانها و زمين لعنت مى كنند.
۱۷۳۹۷.كنز العمّال :[روزى] پيامبر به طرف بقيع رهسپار شد. اصحاب حضرت در پى او به راه افتادند. پيامبر ايستاد و به آنها دستور داد جلو بروند و آن گاه خود در پى آنها حركت كرد. علّت را پرسيدند، فرمود: من صداى كفشهاى شما را شنيدم و ترسيدم چيزى از تكبّر، به وجودم راه يابد. ۶
1.كنز العمّال : ۷۷۹۳.
2.كنز العمّال : ۷۷۹۷.
3.وسائل الشيعة : ۳/۳۶۲/۵.
4.كنز العمّال : ۸۸۷۸.
5.الاُمور المذكورة في الأحاديث ليست قانونا كلّيّا تكشف عن عدم وجود الكبر ، بل تختلف باختلاف الأشخاص و الأعصار و الموارد، فقد قيل : «إنّ من النّاس ناساً يلبسون الصوف إرادة التواضع و قلوبهم مملوءة عُجبا و كِبرا» فليُتأمّل .
6.گفتنى است كه آنچه در اين احاديث به عنوان نشانه هاى فروتنى آمده يك قاعده كلى كه نشانگر نبودن كبر در وجود شخص باشد نيست، بلكه در اشخاص و اعصار و موارد مختلف فرق مى كند؛ چه آن كه گفته اند: «عده اى از مردم هستند كه به قصد فروتنى پشمينه مى پوشند، اما دلهايشان آكنده از خود پسندى و كبر است». پس، دقت شود.
