شیعه و دفاع از حریم آن در خطبه هاى حضرت زهرا(علیها السلام)

نشریه : بانوان شیعه

نویسنده : پديدآورنده : مریم حکمت‌نیا

چکیده :

«شیعه» نامی آشنا در فرهنگ توحید بوده و قرآن بزرگ ترین شاهد این گفتار است. در قرآن، حضرت ابراهیم(علیه السلام) «شیعه» نامیده شده است; زیرا ادامه دهنده جریان توحیدی حضرت نوح(علیه السلام) بود. پیامبر اکرم(صلی الله علیه وآله) و حضرت علی(علیه السلام) نیز شیعه بودند. «تشیع» راهی جدا یا منشعب از اسلام نیست، بلکه امتداد خط حضرت محمد(صلی الله علیه وآله) و استمرار طریق توحید است. روشن است که در راه خدا و جریان توحیدی، انتخاب خلیفه و وصی پیغمبر همانند انتخاب پیامبر، فقط به دست خدا و به فرمان او انجام می گیرد. این همان اعتقادی است که شیعه را از دیگران ممتاز می گرداند. حضرت زهرا(علیها السلام) در خطبه مبارک خود، به دفاع از این بینش می پردازد و در مقابل تمام جریاناتی که تا آن زمان پدید آمده بودند یا در آینده به تبع آن ها می توانستند پدید بیایند، ایستاده، مخالفت صریح خود را اعلام می کند; زیرا نتیجه آن ها را بسیار شوم می داند که جز خون ریزی و بدبختی ثمره ای نخواهد داشت، در حالی که اگر همان جریان برگزیده الهی که در رهبری حضرت علی(علیه السلام)متجلی بود، پس از رسول اکرم(صلی الله علیه وآله) ادامه می یافت، یقینا به خوش بختی و سعادت تمام جوامع بشری منتهی می شد و اسلام آینده ای روشن و درخشان می داشت که در سایه آن، مردم در نهایت آسایش و رفاه، از نعمت های فراوان مادی و معنوی بهره مند می شدند و درهای برکت از آسمان و زمین برایشان گشوده می گشت; ولی افسوس!