فصل اول : درآمدى بر «الگوى شادى در اسلام»
شادى ، بهترين و گواراترين بخش از زندگىِ توأم با موفقيت و خوشبختى است ؛ زندگىاى كه در قرآن ، از آن ، با عنوانِ «حياتِ طيّبه» ياد شده است . بر اين اساس ، شاد زيستن ، يكى از بزرگترين دستاوردهاىِ اجراى رهنمودهاى اين كتاب آسمانى در زندگى است .
به سخنِ ديگر ، اسلام ، براى زندگى انسان ، از نظر اعتقادى ، اخلاقى و عملى ، اصول و برنامههايى را ارائه كرده كه اگر به طور دقيق اجرا شوند ، حيات طيّبه و بهترين زندگىها را كه همراه با آرامش ، رضايت و سرور و شادى اند ، براى انسان به ارمغان مىآورند و چنين شخصى ، مخاطب اين سخن خداوند منّان قرار مىگيرد كه :
(يَا أَيَّتُهَا النَّفْسُ الْمُطْمَئِنَّةُ * ارْجِعِى إِلَى رَبِّكِ رَاضِيَةً مَّرْضِيَّةً .۱
اى روح آرامش يافته! خشنود و پسنديده به سوى پروردگارت باز گرد) .
بررسى دقيق آموزههاى اسلامى در باره شادى ، نشان مىدهد كه اين آيين ، بهترين الگوى شادكامى را تقديم جامعه بشر نموده است . در اين نوشتار ،
