ب - حُسن نيت
۴۰۷.امام على عليه السلام : هر كس نيّتش نيكو باشد ، پاداشش فراوان و زندگىاش خوش مىشود و دوست داشتنش [بر ديگران] لازم مىآيد .
۴۰۸.امام على عليه السلام : نيّت نيكو، سبب رسيدن به آرمان و آرزوست.
۴۰۹.امام على عليه السلام : آدمى با نيّت نيكو و اخلاق خوش به تمام آنچه در جستجوى آن است، از زندگى خوش و امنيّت محيط و فراخى روزى، دست مىيابد.
ج - خوشخُلقى
۴۱۰.امام على عليه السلام : با اخلاق خوش، زندگى نيكو مىشود .
۴۱۱.امام على عليه السلام : پسنديدهترين مردمان ، كسى است كه اخلاقش پسنديده باشد .
۴۱۲.امام صادق عليه السلام : هيچ زندگىاى، گواراتر از خوشخلقى نيست .
د - خوشگمانى به خدا
۴۱۳.امام كاظم عليه السلام : امام صادق عليه السلام جوياى يكى از شركت كنندگانِ در مجلس خود شد . گفتند : بيمار است . پس آهنگ عيادت وى كرد و در كنار او نشست و او را سخت ناخوش يافت . به او فرمود : «به خدايت خوشگمان باش» .
گفت : گمانم به خدا نيكوست ؛ ليكن براى دخترانم اندوهگين اَم و چيزى جز غم آنها بيمارم نكرده است .
امام صادق عليه السلام فرمود : «خدايى كه براى چند برابر شدن [پاداش ]نيكىها و پاك شدن بدىهايت به او اميد بستهاى ، براى بهبود حال و روز دخترانت نيز به همو اميد ببند . آيا نمىدانى پيامبر خدا صلى اللَّه عليه و آله فرمود : [در شب معراج ]هنگامى كه از سدرة المنتهى گذشتم و به شاخ و بالهاى آن درخت رسيدم ، ديدم ميوه برخى شاخهها به پستان آويزانى مانَد كه از بعضى شير و از بعضى عسل و از برخى روغن مىچكد و نيز از برخى ، چيزى شبيه آرد سفيد و از بعضى ديگر، نوعى روييدنى و از ديگرى ، چيزى مانند محصول درخت سدر بيرون مىآيد و تمامى آنها به سوى زمين روان اند . با خود گفتم : مقصد اينها كه از اين پستانها خارج مىشوند - كجاست؟ چون جبرئيل با من نبود زيرا من از حدّ او فراتر رفته بودم و او از همراهىِ من درمانده بود - ، پس خداوند در درونم ندا داد كه : اى محمّد ! من اينها را در اين والاترين مكان مىرويانم تا دختران و پسران مؤمنان امّتت را تغذيه نمايم . پس به پدران دختران بگو : دلواپس نادارىِ دخترانتان نشويد ؛ زيرا همان گونه كه آنها را آفريدم ، روزيشان مىدهم» .