ر.ك: آل عمران: آيات 38ـ41 و مريم : آيات 1ـ12.
حديث :
۶۰۰۳.پيامبر خدا صلى الله عليه و آله :بنى اسرائيل در جستجوى زكريّابر آمدند تا او را بكشند. زكريا به صحرا گريخت. درختى براى او دهان باز كرد و زكريا داخل آن رفت،امّا ريشه اى از لباس او بيرون ماند.بنى اسرائيل آمدند و روى درخت رفتند و او را ارّه كردند.
۶۰۰۴.پيامبر خدا صلى الله عليه و آله :زكريّا نجّار بود.
1710 ـ يحيى عليه السلام
قرآن :
«اى زكريّا! ما تو را به پسرى كه نامش يحيى است، مژده مى دهيم كه قبلاً همنامى براى او قرار نداده ايم... اى يحيى! كتاب [خدا ]را به جدّ و جهد بگير. و از كودكى به او نبوّت داديم. و نيز از جانب خود، مهربانى و پاكى به او داديم و تقوا پيشه بود. و با پدر و مادر خود نيك رفتار بود و زورگويى نافرمان نبود. و درود بر او روزى كه زاده شد و روزى كه مى ميرد و روزى كه زنده برانگيخته مى شود».
حديث :
۶۰۰۵.پيامبر خدا صلى الله عليه و آله :خدا رحمت كند برادرم يحيى را؛ وقتى او كودك بود و بچه ها او را به بازى دعوت كردند، گفت : مگر براى بازى خلق شده ام؟! چنين كسى وقتى به سن بلوغ رسد، چه خواهد گفت؟!
۶۰۰۶.امام كاظم عليه السلام :روش يحيى بن زكريّا عليهماالسلام اين بودكه مى گريست و هيچ گاه نمى خنديد؛ عيسى بن مريم هم مى خنديد و هم مى گريست و كارى كه عيسى عليه السلام مى كرد، برتر از كارى بود كه يحيى عليه السلام مى كرد.
۶۰۰۷.امام صادقـ از پدران بزرگوارش عليهم السلام در گفتگويى ميان يحيى عليه السلام و شيطان ـفرمود : يحيى عليه السلام گفت : آيا هرگز شده است كه لحظه اى بر من چيره آيى؟ شيطان گفت : نه، امّا در توخصلتى است كه خوشايند من است. يحيى گفت : آن خصلت چيست؟ شيطان گفت : تو مرد پرخورى هستى. هرگاه افطار مى كنى، آن قدر مى خورى كه دچار تخمه مى شوى و اين كار تو را از برخى نمازها و شب زنده دارى هايت باز مى دارد. يحيى عليه السلام گفت : با خدا عهد مى بندم كه از اين پس تا زنده هستم هرگز از غذايى سير نخورم. ابليس نيز به او گفت : من هم با خدا عهد مى بندم كه از اين پس تا زنده هستم، هرگز مسلمانى را اندرز ندهم. آن گاه بيرون رفت و بعد از آن ديگر نزد يحيى بازنگشت.
1711 ـ عيسى عليه السلام
قرآن :
«در واقع، مَثَل عيسى نزد خدا همچون مَثَل [خلقت ]آدم است كه او را از خاكى آفريد. سپس بدو گفت : باش، پس شد».
«و گفته ايشان : ما مسيح، عيسى بن مريم، پيامبر خدا را كشتيم و حال آنكه آنان او را نكشتند و مصلوبش نكردند، ليكن امر بر آنان مشتبه شد. و كسانى كه درباره او اختلاف كردند، قطعاً در مورد آن دچار شك شده اند و هيچ علمى بدان ندارند، جز آنكه از گمان پيروى مى كنند و يقيناً او را نكشتند. بلكه خدا او را به سوى خود بالا برد و خدا توانا و حكيم است. و از اهل كتاب، كسى نيست مگر آنكه پيش از مرگ خود حتماً به او ايمان مى آورد و روز قيامت [عيسى نيز] بر آنان شاهد خواهد بود».
ر.ك : بقره : آيات 87 ، 253 و آل عمران : آيات 45 ـ 58 و مائده : آيات 110 ـ 118 و مريم : آيات 16 ـ 34 ومؤمنون : آيه 50 و زخرف : آيات 57ـ65 و حديد: آيه 27 و صفّ : آيات 6ـ14.
