حديث :
۶۱۷۲.پيامبر خدا صلى الله عليه و آله :خداوند بندگانى دارد كه نعمت ها را در اختيار آنان نهاده است. تا زمانى كه اين نعمت ها را به مردم بذل و بخشش كنند، آنها را در ميانشان نگه مى دارد و هرگاه دريغ ورزند نعمت ها را از آنان به ديگران منتقل مى كند.
۶۱۷۳.امام على عليه السلام :هركه از نعمت هاى خدا بيشتر بهره مند باشد، نيازهاى مردم به او زياد شود. پس، هركس براى رضاى خدا وظيفه خود را در قبال نعمت ها به جا آورد، آنها را در معرض دوام و پايندگى قرار دهد و هركه به وظيفه خود در اين باره عمل نكند، آن نعمت ها را در معرض زوال و نابودى نهاده است.
۶۱۷۴.امام على عليه السلام :كمترين وظيفه شما در قبال خداوند اين است كه از نعمت هاى او در راه معصيتش كمك نگيريد.
۶۱۷۵.امام صادق عليه السلام :نعمت ها نپايند مگر بعد از سه كار : شناخت جايگاه شايسته خداوند در نعمت ها، گزاردن شكر آنها، و رنج و زحمت كشيدن براى آنها. ۱
۶۱۷۶.امام صادق عليه السلام :هر كه نعمت خدا به او زيادشود، بار زحمت و هزينه مردم بر دوش او سنگين تر شود؛ بنابراين، با به دوش كشيدن بار زحمت و هزينه مردم نعمت [خود] را پايدار سازيد و آن را در معرض زوال قرار ندهيد؛ زيرا به ندرت پيش مى آيد كه نعمتى از كسى زوال يابد و دوباره به او باز گردد.
۶۱۷۷.امام كاظم عليه السلام :كسى كه صرفه جو و قانع باشد،نعمت برايش مى ماند و كسى كه ريخت و پاش و اسراف كند نعمت از او زوال مى يايد.
۶۱۷۸.امام رضا عليه السلام :به كار بستن عدالت و نيكوكارى، خبر از دوام نعمت مى دهد.
ر.ك : گناه ، باب 777 .
1745 ـ نعمت هاى پياپى و مهلت دهى خداوند
قرآن:
«البته نبايد كسانى كه كافر شده اند تصور كنند اين كه به ايشان مهلت مى دهيم براى آنان خوب است. ما فقط به ايشان مهلت مى دهيم تا بر گناه خود بيفزايند و [آنگاه ]عذابى خفّت آور خواهند داشت».
حديث:
۶۱۷۹.امام على عليه السلام :اى فرزند آدم! هرگاه ديدى كه گناه مى كنى و با اين حال پروردگار پاك نعمت هايش را پياپى به تو ارزانى مى دارد، از او برحذر باش.
۶۱۸۰.امام على عليه السلام :اى مردم! همان گونه كه خداوندشما را از سختى و عذاب ترسان مى بيند بايد از نعمت نيز هراسان ببيند؛ زيرا هر كه دَرِ نعمت به رويش گشوده شود و آن را مهلت خداوندى نداند از پيشامدى ترسناك خود را ايمن پنداشته است و هركس به تنگدستى گرفتار آيد و آن را آزمايشى [الهى] نداند، پاداشى را كه در انتظار اوست از دست داده است.
۶۱۸۱.امام على عليه السلام :بسا نعمت داده اى كه به تدريج به خشم خدا نزديكتر مى شود و بسا بلا زده اى كه با آن بلا به او خوبى مى شود.
۶۱۸۲.امام حسين عليه السلام :استدراج و مهلت دهى خداوند سبحان به بنده اش اين است كه به او نعمت هاى فراوان دهد و توفيق شكرگزارى را از وى بگيرد.
1746 ـ بازگو كردن نعمت هاى خدا
قرآن:
«و از نعمت پروردگار خويش [با مردم] سخن گوى».