29 امام مهدى
159 ـ نامهاى امام
۴۸۲.امام باقر عليه السلامـ درباره آيه«هر كه به ستم كشته شود به ولىّ او قدرتى داده ايم ... همانا او پيروزمند است»ـفرمود : خداوند مهدى را «منصور (پيروزمند)» ناميد، همچنان كه [پيامبر را] احمد و محمّد و محمود ناميد و همچنان كه عيسى را مسيح نامگذارى كرد.
۴۸۳.امام صادق عليه السلامـ آن گاه كه از علت نامگذارى قائم به مهدى پرسيده شد ـفرمود : چون او به هر امر نهانى رهنمون مى شود.
160 ـ تصريح به امامت آن حضرت
۴۸۴.امام عسكرى عليه السلامـ در پاسخ به پرسش از حجّت و امام بعد از ايشان ـفرمود : فرزندم محمّد ، اوست امام وحجّت پس از من. هر كه بميرد و او را نشناسد به مرگ جاهلى مرده است. بدانيد كه او را غيبتى است كه پس از آن ، ظهور مى كند؛ غيبتى كه جاهلان در آن سرگشته مى شوند و باطل گرايان به نابودى مى افتند و كسانى به دروغ [براى ظهور او ]زمان تعيين مى كنند. گويى پرچمهاى سفيدى را مى بينم كه در نجفِ كوفه بر فراز سر او در اهتزازند.
161 ـ بشارت به امام مهدى عليه السلام
۴۸۵.پيامبر خدا صلى الله عليه و آله :بشارت باد تو را اى فاطمه كه مهدى از توست.
۴۸۶.پيامبر خدا صلى الله عليه و آله :مهدى مردى از فرزندان من است و چهره اش چون ستاره درخشان.
۴۸۷.پيامبر خدا صلى الله عليه و آله :قيامت بر پا نمى شود تا زمانى كه زمين از ستم و دشمنى آكنده شود، آن گاه مردى از خاندان من قيام مى كند و زمين را، همچنان كه از ظلم و جور آكنده شده، از عدل و داد پر مى كند.
۴۸۸.پيامبر خدا صلى الله عليه و آله :مردى از خاندان من حكومت خواهد كرد كه نامش با نام من يكى است . اگر از دنيا جز يك روز نمانده باشد خداوند آن روز را دراز مى گرداند تا او حكومت را به دست گيرد .
۴۸۹.امام على عليه السلام :مهدى، مردى از ماست، از نسل فاطمه.
۴۹۰.امام باقر عليه السلام :هرگاه قيام كند به كعبه تكيه مى دهد و سيصد و سيزده مرد بر گردش حلقه مى زنند . نخستين سخنى كه مى گويد اين آيه است : «بقيّة اللّه براى شما بهتر است اگر ايمان داشته باشيد» . آن گاه مى فرمايد : من بقيّة اللّه هستم و حجّت و جانشين خدا بر شما . هيچ درود فرستنده اى به او درود نمى فرستد مگر چنين : درود بر تو اى باقيمانده خدا در زمين او .
162 ـ دو غيبت امام قائم عليه السلام
۴۹۱.امام صادق عليه السلام :قائم را دو غيبت است: يكى طولانى و ديگرى كوتاه. در غيبت نخستين [كه كوتاه است]، جايگاه آن حضرت را شيعيان خاصّ او مى دانند و در غيبت دوم [كه طولانى است] از جايگاه او كسى خبر ندارد بجز خواصّ از بستگان هم آيين او.
ر.ك : حج ، باب 455 .
