191 ـ صلابت مؤمن
۵۹۷.امام باقر عليه السلام :مؤمن از كوه سخت تر است. از كوه كم مى شود اما از دين مؤمن چيزى كاسته نمى گردد.
۵۹۸.امام صادق عليه السلام :مؤمن از پاره هاى آهن محكمتر است؛ پاره هاى آهن هر گاه در آتش نهاده شود تغيير مى كند اما اگر مؤمن بارها كشته و زنده شود دلش تغييرى نمى كند.
192 ـ نور مؤمن
۵۹۹.پيامبر خدا صلى الله عليه و آله :جهنّم ، در روز قيامت به مؤمن مى گويد : اى مؤمن ، تو عبور كن كه نور تو شعله هاى مرا خاموش كرد .
۶۰۰.امام صادق عليه السلام :نور مؤمن براى آسمانيان مى درخشد ، همان گونه كه ستارگان آسمان براى زمينيان مى درخشند .
ر.ك : ترس ، باب 663 .
193 ـ مؤمنان كمياب اند
۶۰۱.امام على عليه السلام :خداوند زمين خود را از وجود كسى كه به نيازهاى مردم آگاه است و از كسى كه در راه نجات و رستگارى دانش فرا مى گيرد خالى نگذاشته است. والبته شمار اينان بسيار اندك است. خداوند اين را در ميان امّتهاى پيامبران [گذشته ]روشن ساخته و آنها را نمونه اى براى آيندگان قرار داده است. مثلاً درباره قوم نوح مى فرمايد: «و جز اندكى با او ايمان نياوردند» .
۶۰۲.امام صادق عليه السلام :زن مؤمن از مرد مؤمن كميابتر است و مرد مؤمن از كيميا . كدام يك از شما كيميا را ديده است؟!
194 ـ نشانه هاى مؤمن
۶۰۳.امام زين العابدين عليه السلام :نشانه هاى مؤمن پنج تاست: پارسايى در خلوت، صدقه دادن در تنگدستى ، شكيبايى در برابر مصيبت، بردبارى هنگام خشم، و راست گويى با وجود بيم و ترس.
۶۰۴.امام صادق عليه السلامـ در پاسخ به اين پرسش كه: مؤمن بودن مؤمن با چه چيز شناخته مى شود؟ ـفرمود : با تسليم در برابر خدا و خشنود بودن به هر غم و شادى كه به او مى رسد. ۱
ر.ك : عنوان «شيعه» ، باب 1083 .
195 ـ برترين مؤمنان
۶۰۵.امام على عليه السلام :برترين مؤمنان آن كسى است كه از جان و خانواده و دارايى خود [در راه خدا ]بيشتر مايه بگذارد.
۶۰۶.امام على عليه السلام :از مؤمنان آن كس ايمانش برتر است كه داد و ستدش و خشم و خشنودى اش براى خدا باشد.
ر.ك : فضيلت ، باب 1485 ؛ تقوا ، باب 1871 .
196 ـ فضيلت كسى كه ناديده به پيامبر ايمان آوَرَد
۶۰۷.پيامبر خدا صلى الله عليه و آله :ايمان آوردن كسى كه مرا ديده شگفت آور نيست بلكه شگفتى بسيار از مردمانى است كه [تنها ]برگه هايى نوشته شده ديدند و از ابتدا تا انتها به آن، ايمان آوردند.
۶۰۸.كنز العمّال :پيامبر خدا صلى الله عليه و آله فرمود : كى برادران خود را را ديدار مى كنم؟! عرض كردند: مگر ما برادران شما نيستيم؟ فرمود: شما همراهان من هستيد؛ برادران من كسانى اند كه ناديده به من ايمان آوردند. من به [ديدار] آنان شوق بسيار دارم.
