امام حسین علیه السلام
ـ حينَ قُتِلَ ابنُهُ عَلِيٌّ الأَكبَرُ ـ: اللّهُمَّ دَعَونا لِيَنصُرونا فَخَذَلونا وقَتَلونا ، اللّهُمَّ فَاحبِس عَنهُم قَطرَ السَّماءِ ، وَامنَعهُم بَرَكاتِ الأَرضِ ، فَإِن مَتَّعتَهُم إلى حينٍ ، فَفَرِّقهُم شِيَعا ، وَاجعَلهُم طَرائِقَ قِدَدا ، ولا تُرضِ الوُلاةَ عَنهُم أبَدا .
ـ از امام حسين عليه السلام (هنگامى كه فرزندش على اكبر كشته شد) ـ: خداوندا! كوفيان، ما را فرا خواندند تا يارىمان كنند؛ امّا ما را وا نهادند و كُشتند. خداوندا! بارانِ آسمان را از ايشان باز دار و بركتهاى زمين را از ايشان دريغ كن و اگر تا مدّتى [از زندگى] برخوردارشان ساختى، آنان را پراكنده ساز و دچار اختلافشان بگردان و هيچ گاه زمامداران را از ايشان، خشنود مكن .
الطبقات الكبرى (الطبقة الخامسة من الصحابة) : ج 1 ص 471 .
شوهردارى حضرت فاطمه(س)
زهد و ساده زيستى حضرت فاطمه(س)
دلیل اختلاف در تاریخ شهادت حضرت فاطمه(س)
وصيت هاى اجتماعى حضرت فاطمه(س)
سيره خانه دارى حضرت فاطمه(س)
اهداى فدك به حضرت فاطمه(س)
مصحف حضرت فاطمه(س)
حدیث لوح
شبهه اى در اهداى فدك
ترتیب تسبيحات حضرت فاطمه(س)
سرنوشت فدك
تقاضاى ارث از سوی حضرت فاطمه(س) در ماجرای فدک
ادعاى خليفه اوّل در مورد ارث نگذاشتن انبیا در قضیه فدک
خطبه فدكيه