جایگاه یونس بن عبدالرحمن در کلام امامیه

نشریه : حدیث و اندیشه

نویسنده : پديدآورنده : سید میثم سعادتی نژاد

سال / شماره پیاپی / صفحه 71-91

چکیده :

مطالعۀ آثار، روایات و روش کلامی متکلمان شیعه در عهد حضور ائمه نشان دهندۀ اصالت و استقلال کلام امامیه در محتوا و روش بوده و حتی نشانه­هایی از خوشه­چینی بزرگان معتزله از سفرۀ کلام امامیه را به ما نشان می­دهد. این تحقیق در پی بررسی احوالات شخصی،علمی و اجتماعی یونس­بن­عبدالرحمن و نشان دادن چهرۀ کلامی او می­باشد. یونس­بن­عبدالرحمن از جمله اصحاب جلیل ­القدر امام­کاظم و امام­رضا می­باشد که علاوه بر توثیقات بسیار جواز رجوع به او در اخذ معالم دینی از سوی ائمه صادر شده­است. وی اولین فردی است که با جریان انحرافی واقفیه به مبارزه پرداخته­است.یونس در روش کلامی خود همانند متکلمان کوفه عقل گرایی متن اندیش را سرلوحۀ خود قرار داده­است. وی در بخش استنباط راه هشام­بن­حکم را پیموده و در این راستا برخی از اندیشه­های او را تبیین نموده­است. در حوزۀ دفاع با وجود نقل مناظرات اصحاب توسط یونس هیچ مناظره­ای از وی در دست نیست. اما نقل مناظرات متعدد از دیگر متکلمان شیعه نظیر هشام و مومن طاق نشان از پذیرش روش کلامی آنان در دفاع از سوی یونس می­باشد.

کلیدواژه‌های مقاله :یونس‌ بن عبدالرحمن؛ مدرسۀ کوفه؛ کلام امامیه