بخش دوم

با نگرشى كوتاه به احاديث عبدالعظيم عليه السلام درباره مهدويت، به جوانبى از مباحث آن برمى خوريم كه به برخى از آنها اشاره مى كنيم:

1. مهدويت نوعى و شخصى:

در حديثى كه از حضرت عبدالعظيم عليه السلام رسيده، آن حضرت عليه السلام از امام جواد عليه السلام سؤال مى كند: اى مولاى من، اميدوارم كه شما قائم از اهل بيت باشيد كه زمين را پر از عدل و داد مى كند؛ همان گونه كه پر از ظلم و جور شده باشد. امام عليه السلام در جواب وى به دو نوع مهدويت و قائم به امر اشاره مى كند:
الف) مهدويت نوعى: به اين معنا تمام اهل بيت عليهم السلام مهدى و هادى اين امت و قائم به امر خدا و هادى به دين خدايند.
ب) مهدويت شخصى: به اين معنا كه يك نفر از ذريه پيامبر اكرم صلى الله عليه و آله وسلم، از اولاد امام حسين عليه السلام ، فرزند امام عسكرى عليه السلام به نام مهدى عليه السلام در آخر الزمان ظهور كرده و زمين را پر از عدل و داد مى كند.
آن گاه امام جواد عليه السلام مى فرمايد: همه ما اهل بيت، قائم به امر خدا و هادى به دين خداييم (مهدويت نوعى)، ولى آن قائمى كه خداوند زمين را به وسيله او از وجود اهل كفر و انكار پاك كرده و پر از عدل و داد مى كند، او مهدى شخصى است؛ او كسى است كه ولادتش براى مردم مخفى خواهد بود از مردم غايب بوده و نام بردن او نيز بر مردم حرام است... . ^۱