نسخه باشد و جديدتر است. ۱
و نسخه اى از قرن 9 ق با ترجمه زيرنويس در كتاب خانه مجلس شوراى اسلامى ۲ و ديگرى در كتاب خانه ملى ۳ هم متعلق به همين دوره اند كه بايد دقيق تر بررسى شوند.
آنچه هم در مجموعه على علومى در يزد با عنوان «مناجاة العباد مع المعبود» نگهدارى مى شود مناجات خمسه عشر ايشان است. اين نسخه به خط محمود بن حاجى محمد بن حاجى يوسف طيبى در دوشنبه 12 ذى حجه 832 ق كتابت شده است. ۴
از اين مناجات هاى پانزده گانه تنها يك نسخه كهن تر مى شناسيم كه در مجموعه اى كه براى خزانه شمس الدين محمد بن سيف الدين ايدمر جوباتى تدوين شده، موجود است. ۵ اين مجموعه در نيمه هاى شوال 722ق به خط غازى بن على بن قتلغ جوباتى كتابت شده و در برگهاى 116bـ127b در «فصل في المناجات من كلام زين العابدين عليه السلام » مناجات خمسه عشر ايشان درج شده است.
نكته عجيب و قابل تأمل اين است كه مجموعه اين دعاهاى پانزده گانه در هيچ يك از كتب روايى و دعايى شيعه پيش از دوره صفوى نقل
1.فهرست كتاب خانه مركزى دانشگاه تهران، محمدتقى دانش پژوه، تهران، دانشگاه تهران، ۱۳۴۰ش، ج ۱۲، ص ۲۵۵۷.
2.فهرست كتاب خانه مجلس شوراى ملى، عبد الحسين حائرى، تهران، كتاب خانه مجلس، ۱۳۴۷ش، ج ۱۰، ص ۲۹۰ـ۲۹۱.
درباره تاريخ اين نسخه دقت بيشترى بايد به عمل بيايد.
3.فهرست نسخ خطى كتاب خانه ملى جمهورى اسلامى ايران، رضا خانى پور، با همكارى حبيب اللّه عظيمى، تهران، سازمان اسناد و كتاب خانه ملى جمهورى اسلامى ايران، ۱۳۸۴ش، ج ۲۱، ص ۱۲۹.
4.نشريه نسخه هاى خطى، زير نظر: محمدتقى دانش پژوه و ايرج افشار، تهران، دانشگاه تهران، ۱۳۴۴ش، ج ۴، ص ۴۴۳. و عكس آن در دانشگاه تهران به شماره ۲۴۵۱، ر . ك: فهرست ميكروفيلم هاى كتاب خانه مركزى دانشگاه تهران، محمدتقى دانش پژوه، تهران، دانشگاه تهران، ۱۳۴۸ش، ج ۱، ص ۶۹۵.
5.اصل اين مجموعه در كتاب خانه عمومى آنكارا به شماره ۳۲۴۱ شرقى است و عكس آن با شماره ۸۸ در دانشگاه تهران در فهرست ميكروفيلم هاى اين دانشگاه، ج ۱، ص ۳۷۵ معرفى شده.
