263
مَنهَجُ اليقين

[ لزوم آشكار نكردن معصيت ]

و بدان كه از جمله اسباب مغفرت الهى ، پنهان ساختن گناه است و آن كه بعضى از جهّال ، معاصى خود را از مردم ، اِخفا نمى كنند و مى گويند : هر گاه خداى تعالى بر عمل بد ما مطّلع باشد ، اگر ديگرى هم بداند ، كو دانسته باشد ، خيالى است كه از محض ِ جهل ، ناشى شده ؛ زيرا كه اظهار كردن مخالفت الهى و معصيت هتكِ حجاب حيا و تفاحش به ترك اعتنا به اطاعتِ امر الهى است و امرى كه مُستحسن است . پنهان كردن عبادات ، سنّتى است كه شيطان از راه ريا در آن جا اكثر نفوس را فريب مى دهد .
و كلينى رحمه الله از حضرت امام رضا عليه السلام روايت كرده كه حضرت پيغمبر صلى الله عليه و آله فرمود كه : كسى كه حسنه اى بكند و آن را پنهان سازد ، آن حسنه برابرى با هفتاد حسنه مى كند . و كسى كه سيّئه اى بكند و آن را فاش كند ، خداى تعالى ، او را مخذول مى سازد ۱ . و كسى كه سيّئه اى را مستور سازد ، آمرزيده مى شود . ۲
و بعضى اخبار در باب معاصى ، بعد از اين ، بر سبيل اجمالْ مذكور مى شود ، إن شاء اللّه تعالى !

1.. ب : - «و كسى كه سيّئه اى بكند و آن را فاش كند ، خداى تعالى ، او را مخذول مى سازد» .

2.. الكافى ، ج ۲ ، ص ۴۲۸ ، ح ۱ .


مَنهَجُ اليقين
262

[ كوچك شمردن گناهان ]

و كلينى رحمه الله از حضرت امام جعفر صادق عليه السلام روايت كرده كه فرمود : پرهيز نماييد از محقّرات گناهان ؛ زيرا كه آنها آمرزيده نمى شود . راوى پرسيد كه : محقّرات ، كدام اند؟ [فرمود : ] آن كه مردى گناهى بكند و گويد : خوشا حال من ، اگر گناهى به غير از اين ، نكرده بودم ! ۱
و ابن بابويه رضى الله عنه در معانى الأخبار و خصال ، از حضرت امير المؤمنين عليه السلام روايت كرده كه فرمود : به تحقيق كه خداى ـ عزَّ و جلَّ ـ غضب خود را در معصيت ، پنهان ساخته . پس كوچك مشمار هيچ معصيتى از معاصى الهى را ؛ زيرا كه بسيار باشد كه غضب الهى در ضمن آن معصيت باشد و تو ندانى . ۲
و شيخ طوسى رحمه الله در كتاب غيبت ، از ابى هاشم جعفرى روايت كرده كه گفت : از حضرت امام حسن عسكرى عليه السلام شنيدم كه مى فرمود : از جمله گناهانى كه آمرزيده نمى شود ، آن است كه كسى بگويد : «كاش مرا به گناهى غير از اين گناه ۳ ، مؤاخذه نمى كردند ! » . پس من در دلِ خود گفتم : اين ، چيز دقيقى است كه از آدمى سرمى زند و از آن ، غافل است . مى بايد كه آدمى در فكر خود باشد كه چنين چيزها از او صادر نشود . پس آن حضرت ، رو به من كرد و فرمود كه : درست به خاطرت رسيده است . دست از آن ، برمدار ، زيرا كه شرك در آدمى پنهان تر است از حركت مورچه كوچك بر سنگ صلبِ هموار ، در شب تار ۴ و از حركت او بر پلاس سياه ؛ ۵ و اين از معجزات آن حضرت ـ صلوات اللّه عليه ـ است .
و برقى رحمه الله در كتاب محاسن ، از حضرت امام جعفر صادق عليه السلام روايت كرده كه فرمود : خداى تعالى ، دوست مى دارد از بنده خود آن كه طلبِ آمرزش نمايد در گناهى عظيم كه از او سر زده باشد ، و دشمن مى دارد آن كه سبُك گيرد و سهل شمارد گناه سهلى را كه از او سر زده باشد . ۶
و ابن بابويه رحمه الله در امالى ، از حضرت امام جعفر صادق عليه السلام روايت كرده كه از آباى كِرام خود عليهم السلام روايت فرموده كه حضرت پيغمبر صلى الله عليه و آله فرمود كه : جبرئيل عليه السلام گفت كه خداى ـ عزَّ و جلَّ ـ مى فرمايد كه :
كسى كه گناهى بكند ، خواه صغير و خواه كبير ، و نداند كه مرا هست كه اگر خواهم ، او را عذاب كنم و اگر خواهم ، عفو كنم آن گناه را ، هرگز نخواهم آمرزيد . و كسى كه گناهى بكند ، خواه صغير و خواه كبير ، و داند كه كه مرا هست كه او را عذاب كنم يا عفو كنم ، از او عفو مى نمايم . ۷

1.. الكافى ، ج ۲ ، ص ۲۸۷ ، ح ۱ .

2.. معانى الأخبار ، ص ۱۱۲ ، باب اخفاء... ، ح ۱ ؛ الخصال ، ص ۲۰۹ ، ح ۱ .

3.. الف : - «گناه» .

4.. ب و ج : «تاريك» .

5.. الغيبة ، طوسى ، ص ۲۰۷ ، ح ۱۷۶ .

6.. المحاسن ، ج ۱ ، ص ۲۹۳ ، ح ۴۵۱ .

7.. الأمالى ، صدوق ، ص ۳۶۲ ، ح ۴۴۵ .

  • نام منبع :
    مَنهَجُ اليقين
    تعداد جلد :
    1
    ناشر :
    دارالحدیث
    محل نشر :
    قم
    تاریخ انتشار :
    1388
    نوبت چاپ :
    اول
تعداد بازدید : 284483
صفحه از 527
پرینت  ارسال به