زهد و وارستگى دوستان خدا و بى اعتنايى آنان به دنيا (2)

نشریه : ماهنامه معرفت

نویسنده : پديدآورنده : محمد تقی مصباح یزدی

چکیده :

امام سجاد عليه السلام در اين فراز از دعاى خود، از دنيا شكوه مى كند كه ما را گرفتار حيله و مكر خود ساخته است. ازآنجاكه نعمت هاى دنيوى نظير خوردنى ها، پوشيدنى ها و صرف وقت براى اين امور، ما را از دستيابى به سرمايه هاى ماندگار اخروى بازمى دارد، خسارت بار و فريبنده هستند. كسانى كه براى دنيا اصالت قائل هستند و دنيا را براى خود دنيا و لذت هاى آن مى جويند، اين نوع نگرش نامطلوب و خسارت بار است؛ زيرا ما را از سرمايه هاى عظيم و جاودان اخروى بازمى دارد.
سرانجام اينكه على رغم فريبندگى دنيا، آدمى با اعمال اختيارى و با اراده كامل خويش، در همين دنيا سعادت اخروى را براى خويش رقم مى زند. اين در صورتى است كه نگاه به دنيا اصيل و براى خود دنيا نباشد، بلكه مقدمه اى براى كمال و عبوديت و بندگى خدا باشد.