مردی که به همه نوع گناهی دست می زد، به خاطر دست برداشتن از زنا با زنی عفیف، همه ی گناهانش آمرزیده شد.
سنن الترمذی عن ابن عمر:
سَمِعتُ النَّبِی(ص) یحَدِّثُ حَدیثا لَو لَم أسمَعهُ إلاّ مَرَّةً أو مَرَّتَینِ حَتّی عَدَّ سَبعَ مَرّاتٍ، ولکنّی سَمِعتُهُ أکثَرَ مِن ذلِک، سَمِعتُ رَسولَ اللّهِ(ص) یقولُ: کانَ الکفلُ مِن بَنی إسرائیلَ لا یتَوَرَّعُ مِن ذَنبٍ عَمِلَهُ، فَأَتَتهُ امرَأَةٌ فَأَعطاها سِتّینَ دینارا عَلی أن یطَأَها، فَلَمّا قَعَدَ مِنها مَقعَدَ الرَّجُلِ مِنِ امرَأَتِهِ اُرعِدَت وبَکت، فَقالَ: ما یبکیک، أأکرَهتُک؟
قالَت: لا، ولکنَّهُ عَمَلٌ ما عَمِلتُهُ قَطُّ، ما حَمَلَنی عَلَیهِ إلاَّ الحاجَةُ.
فَقالَ: تَفعَلینَ أنتِ هذا وما فَعَلتِهِ؟ اِذهَبی فَهِی لَک، وقالَ: وَاللّهِ لا أعصِی اللّهَ بَعدَها أبَدا. فَماتَ مِن لَیلَتِهِ، فَأَصبَحَ مَکتوبا عَلی بابِهِ: إنَّ اللّهَ قَد غَفَرَ لِلکفلِ.[۱]
سنن الترمذی ـ به نقل از ابن عمر ـ:
از پیامبر(ص) حدیثی شنیدم که اگر آن را فقط یک بار یا دو بار ـ تا هفت بار شمرد ـ شنیده بودم [برایتان نمی گفتم]، ـ امّا بیشتر از اینها شنیدم. از ایشان شنیدم که می فرمود: کفْلِ[۲]بنی اسرائیل (یهود) از هیچ گناهی خودداری نمی کرد و انجامش می داد. [روزی] زنی [برای طلب حاجت] نزدش آمد و به او شصت دینار داد، به این شرط که با وی زنا کند. چون میان دو پای او نشست، زن به خود لرزید و گریست. کفْل گفت: چرا گریه می کنی؟ آیا به زور وادارت کردم؟
زن گفت: نه؛ ولی من هرگز چنین کاری نکرده ام. نیاز، مرا به این کار، وا داشت.
کفْل گفت: تو تا به حال، این کاری را که می کنی، نکرده ای؟ برخیز برو، دینارها هم مال خودت باشد. سپس افزود: به خدا سوگند که از این پس، هرگز گناه نمی کنم. او همان شب مُرد. صبح بر درِ خانه اش نوشته شده بود: «خدا، کفل را آمرزید».
[۱]. سنن الترمذی: ج ۴ ص ۶۵۷ ح ۲۴۹۶، مسند إبن حنبل: ج ۲ ص ۲۴۸ ح ۴۷۴۷، المستدرک علیالصحیحین: ج ۴ ص ۲۸۳ ح ۷۶۵۱ کلاهما نحوه، کنزالعمّال: ج ۴ ص ۲۴۲ ح ۱۰۳۴۸، دانشنامه قرآن و حدیث ج ۱۸ ص ۳۵۴.
[۲]. کفْل، نام مردی از بنی اسرائیل بوده است.
