امام صادق علیه السلام
بُكِيَ الحُسَينُ عليه السلام خَمسَ حِجَجٍ، وكانَت اُمُّ جَعفَرٍ الكِلابِيَّةُ تَندُبُ الحُسَينَ عليه السلام وتَبكيهِ وقَد كُفَّ بَصَرُها، فَكانَ مَروانُ وهُوَ والِ المَدينَةِ يَجيءُ مُتَنَكِّرا بِاللَّيلِ حَتّى يَقِفُ، فَيَسمَعُ بُكاءَها ونَدبَها.
بر حسين عليه السلام پنج سال گريسته شد. اُمّ جعفر كِلابى (امّ البنين)، براى حسين عليه السلام مرثيه مى‌سراييد و مى‌گريست تا اين كه چشمانش نابينا شد. مروان، حاكم مدينه، به صورت ناشناس مى‌آمد و پشتِ در مى‌ايستاد و به گريه و مرثيه‌سرايى او گوش مى‌داد.
الأمالي للشجري : ج 1 ص 175 .
سرزمینی آباد به دلیل کفران نعمت صاحبان آن، سیلی ویرانگر آمد و اموالشان را از بین برد.
اين مقاله شرحى است بر كلام معصوم عليه السلام در باب صفات شيعيان توسط استاد علّامه مصباح. عنوان «شيعه» از ...
مشکات هدایت (151)
آتش بلا چگونه حجاب های عقل را برطرف می کند؟
مشکات هدایت (44)
واژه هاى «بلاء» و «ابتلاء» ، مصدر از ريشه «بلو» يا «بلى» و به معناى امتحان و آزمايش اند...
شرح چهل حدیث (15)
سیاه و سفید (44)
جرعه (62)
جرعه (54)
