ابو حنيفه، نعمان بن محمد بن منصور بن احمد بن حَيُّون تميمى مغربى، از دانشمندان بزرگ فرقه اسماعيليه، ولادت: سال 259 هجرى

احمد بن محمد بن سعيد كوفى معروف به ابن عقده از محدثان و مؤلفان شيعه و اهل سنت،

ابو الحسن، ‏على بن موسى‏ عليهما السلام ملقب به ‏رضا امام هشتم از ائمه اثنى عشر عليهم السلام و دهمين معصوم از چهارده معصوم عليهم السلام

سيد نعمت‏ الله جزايرى معروف به سيد جزايرى، فرزند سيد عبد الله كه نسبش به دوازده واسطه به عبدالله بن امام موسى بن جعفر( ع) مى‏رسد يكى از اعلام بزرگ شيعه در اواخر قرن يازدهم و اوايل قرن دوازدهم هجرى

ابو اسحاق، ابراهيم بن محمد بن سعيد بن هلال ثقفى اصفهانى از علماى بزرگ شيعه و از راويان حديث، وفات: سال‏ 283 هجرى

ابو على، محمد بن همام بن سهيل اسكافى، از چهره‏‌هاى درخشان و از بزرگان شيعه و از اصحاب سفراى امام زمان عجل الله تعالى فرجه الشريف، وفات: سال‏336 هجرى

ثقة الإسلام، شيخ المشايخ، محمد بن يعقوب بن اسحاق كلينى رازى، از بزرگان شيعه در زمان غيبت صغرا است كه در نيمه دوم قرن سوم و نيمه اول قرن چهارم هجرى از بزرگترين محدثين شيعه به شمار مى‏رفت.

ابو على، محمد بن محمد بن اشعث كوفى از راويان شيعه در قرن چهارم هجرى

ابو الحسن على بن حسين بن على بن عبد اللّه هذلى، ولادت: سال 287 ه. / 900 م. در بغداد

ابو محمد على بن حسين عليهما السلام، امام چهارم از ائمه اثنى عشر عليهم السلام و ششمين معصوم از چهارده معصوم عليهم السلام

ابو عبد الله، محمد بن ابراهيم بن جعفر كاتب نعمانى مشهور به ابن زينب از راويان بزرگ شيعه در اوايل قرن چهارم هجرى

ابو محمد حسن بن على امام يازدهم از ائمه اثنى عشر( ع) و سيزدهمين معصوم از چهارده معصوم( ع) است.

علامه عسکری از جمله حدیث پژوهان شیعی معاصر، دارای دیدگاه ­ها و آرای خاص در تحلیل و ارزیابی میراث حدیثی فریقین بود. کتاب معالم المدرستین، نمونه مناسبی برای انعکاس آرا و دیدگاه‌های حدیثی ایشان است. وی در این کتاب با رویکردی تحلیلی ـ انتقادی روایات فراوانی از منابع فریقین را مورد ارزیابی قرار داده و دیدگاه ­های نوینی در باره آنها ارائه کرده است. این مقاله می‌کوشد تا با تکیه بر کتاب یاد شده، مبانی و روش‌های حدیث پژوهی علامه عسکری را کشف و به تحلیل و بررسی اندیشه‌‌های حدیثی وی بپردازد.

سیوطی که در زمره دانشمندان پرکار اهل سنت به شمار می‌رود در حوزه احادیث موضوعه با انگیزه پالایش، نقد و تلخیص کتاب الموضوعات نوشته ابن جوزی (۵۰۸ _ ۵۹۷ ﻫ ) وارد می‌شود. نقل طریق مؤلف منبع اصلی از ویژگی‌های کار اوست که به تلخیص سند کمک کرده است. تلفیق احادیث ابواب مختلف و حذف برخی از روایات پژوهشگر را به این نتیجه می‌رساند که استفاده از الموضوعات آسان‌تر است. اعتماد سیوطی بر ذهبی و ابن حجر به رفع تهمت وضع از برخی روایات و راویان منتهی شده است. در نقد متون مورد تأیید شیعه، گاه بر آتش رد افزوده، ولی گاهی از عدم وضع برخی دفاع کرده است، اما در نسبت غلو و رفض به راویان شیعی نمی‌توان تفاوتی میان سیوطی و دیگر ناقدان قائل شد.