امام صادق علیه السلام
إنَّ السَّماءَ بَكَت عَلَى الحُسَينِ بنِ عَلِيٍّ عليه السلام ويَحيَى بنِ زَكَرِيّا عليه السلام ، ولَم تَبكِ عَلى أحَدٍ غَيرِهِما. قُلتُ: وما بُكاؤُها؟ قالَ: مَكَثوا أربَعينَ يَوما تَطلُعُ الشَّمسُ بِحُمرَةٍ وتَغيبُ بِحُمرَةٍ .
«آسمان بر حسينبنعلى و يحيى بن زكريّا گريست و براى هيچكس جز اين دو گريه نكرد». گفتم: گريهاش چگونه بود؟ فرمود: «چهل روز خورشيد با سرخى بر مردم طلوع مىكرد و با سرخى غروب مىنمود» .
كامل الزيارات : ص 186 ح 260
نشانه هاى خدا در آفرينش جفت ها
نشانه هاى خدا در آفرينش انسان
نشانه هاى خدا در آفرينش ابر و باد و باران
نشانه هاى خدا در آفرينش آسمان
نشانه هاى خدا در آفرينش آب
مهلک صفت خداوند
منّان
مُنشِئ
مُنزِل
منذر
منتقم
صفت مُقدِّر خداوند
مُفضِل و مُتفضِّل
معناى دوستى خدا