امام صادق علیه السلام
إنَّ السَّماءَ بَكَت عَلَى الحُسَينِ بنِ عَلِيٍّ عليه السلام ويَحيَى بنِ زَكَرِيّا عليه السلام ، ولَم تَبكِ عَلى أحَدٍ غَيرِهِما. قُلتُ: وما بُكاؤُها؟ قالَ: مَكَثوا أربَعينَ يَوما تَطلُعُ الشَّمسُ بِحُمرَةٍ وتَغيبُ بِحُمرَةٍ .
«آسمان بر حسينبنعلى و يحيى بن زكريّا گريست و براى هيچكس جز اين دو گريه نكرد». گفتم: گريهاش چگونه بود؟ فرمود: «چهل روز خورشيد با سرخى بر مردم طلوع مىكرد و با سرخى غروب مىنمود» .
كامل الزيارات : ص 186 ح 260
تفسير «تكبير»
تکبیر
وارث صفت خداوند
هادی
معانی حديث «مَن عَرَفَ نَفسَه عَرَفَ رَبَّه»
سند حديث «مَن عَرَفَ نَفسَه عَرَفَ رَبَّه»
شرح های حديث «مَن عَرَفَ نَفسَه عَرَفَ رَبَّه»
روايات حُجُب
نشانه هاى خدا در آفرينش گياهان
نقش شناخت خلقت در شناخت خالق
نشانه هاى خدا در آفرينش كوه ها
نشانه هاى خدا در آفرينش شب و روز
نشانه هاى خدا در آفرينش زمين
نشانه هاى خدا در آفرينش خورشيد و ماه
