امام حسین علیه السلام
يا مَن احتَجَبَ في سُرادِقاتِ عَرشِهِ عَن أن تُدرِكَهُ الأَبصارُ، يا مَن تَجَلّى بِكَمالِ بَهائِهِ فَتَحَقَّقَت عَظَمَتُهُ مِنَ الاِستِواءِ، كَيفَ تَخفى وأنتَ الظّاهِرُ؟ أم كَيفَ تَغيبُ وأنتَ الرَّقيبُ الحاضِرُ؟
اى كه در سراپرده عرشت از ديدهها نهان شدى، اى كه با والايىهايت جلوه نمودى و عظمتت بر همه چيز، سيطره يافت! چگونه پنهان باشى، در حالى كه آشكارى؟ چگونه غايب گردى، در حالى كه مراقب و حاضرى؟
الإقبال : ص 348 (دعای عرفه)
تفسير «تكبير»
تکبیر
وارث صفت خداوند
هادی
معانی حديث «مَن عَرَفَ نَفسَه عَرَفَ رَبَّه»
سند حديث «مَن عَرَفَ نَفسَه عَرَفَ رَبَّه»
شرح های حديث «مَن عَرَفَ نَفسَه عَرَفَ رَبَّه»
روايات حُجُب
نشانه هاى خدا در آفرينش گياهان
نقش شناخت خلقت در شناخت خالق
نشانه هاى خدا در آفرينش كوه ها
نشانه هاى خدا در آفرينش شب و روز
نشانه هاى خدا در آفرينش زمين
نشانه هاى خدا در آفرينش خورشيد و ماه