امام علی علیه السلام
اللّهُمَّ إنَّكَ تَعلَمُ أنَّهُ لَم يَكُنِ الَّذي كانَ مِنّا مُنافَسَةً في سُلطانٍ ، ولَا التِماسَ شَيءٍ مِن فُضولِ الحُطامِ ، ولكِن لِنَرُدَّ المَعالِمَ مِن دينِكَ، ونُظهِرَ الإِصلاحَ في بِلادِكَ، فَيَأمَنَ المَظلومونَ مِن عِبادِكَ ، وتُقامَ المُعَطَّلَةُ مِن حُدودِكَ .
بار خدايا ! تو مىدانى كه آنچه از ما سر زد، از سرِ قدرتطلبى، يا به دست آوردن چيزى از متاع بىارزش دنيا نبود؛ بلكه براى اين بود كه نشانههاى دينت را بازگردانيم و در شهرهايت، آبادانى پديدار سازيم تا بندگان ستمديدهات در امنيّت باشند و احكام بر زمين ماندهات بر پا شوند.
نهج البلاغة: الخطبة 131
مهم ترین نکات در واقعه مباهله پیامبر(ص)
دعا در سیره ی معصومان(ع)
داستان کسا
کرائم القرآن
وكالت در عصر امامان اهل بيت(ع)
وکیلان امامان(ع) در مکان های مختلف
قلمرو جغرافیایی نهاد وكالت امامان(ع)
ويژگى هاى وكيلان امامان(ع)
ساختار نهاد وكالت امامان(ع)
وظايف نهاد وكالت
دلايل تشكيل و گسترش نهاد وكالت
دعاى اهل بيت(ع) درباره ديگران
تاريخ صدور حديث ثقلین و مناسبت آن
كسانى كه مورد نفرين اهل بیت(ع) قرار گرفتند