امام صادق علیه السلام
إنَّ السَّماءَ بَكَت عَلَى الحُسَينِ بنِ عَلِيٍّ عليه السلام ويَحيَى بنِ زَكَرِيّا عليه السلام ، ولَم تَبكِ عَلى أحَدٍ غَيرِهِما. قُلتُ: وما بُكاؤُها؟ قالَ: مَكَثوا أربَعينَ يَوما تَطلُعُ الشَّمسُ بِحُمرَةٍ وتَغيبُ بِحُمرَةٍ .
«آسمان بر حسينبنعلى و يحيى بن زكريّا گريست و براى هيچكس جز اين دو گريه نكرد». گفتم: گريهاش چگونه بود؟ فرمود: «چهل روز خورشيد با سرخى بر مردم طلوع مىكرد و با سرخى غروب مىنمود» .
كامل الزيارات : ص 186 ح 260
بَابُ الثَّنَاءِ قَبْلَ الدُّعَاءِ (۱) ، الكافي (ط - دارالحديث): ج۴، ص۳۳۵
مشکات هدایت (159)
مشکات هدایت (158)
مشکات هدایت (157)
مشکات هدایت (156)
مشکات هدایت (155)
مشکات هدایت (154)
مشکات هدایت (153)
مشکات هدایت (152)
مشکات هدایت (151)