در حدیث آمده هرکس بمیرد در حالی که امام زمان خویش را نشناسد به مرگ جاهلیت مرده. منظور کدام امام است؟

راه هاى رسيدن به بالاترين مراتب خداشناسى چیست؟

ولايت اهل بيت(ع) در سیر الی الله چه نقشی دارد؟

در احاديث آمده كه خداوند براى «اين امر» (هذا الأمر) زمانى معيّن كرده است؛ امّا به دلايلى، از جمله شهادت امام حسين عليه السلام و افشا شدن خبر توقيت، « بدا» رخ داد و خداوند، زمان را به تأخير انداخت. از برخى از اين احاديث برمى آيد كه مراد از «هذا الأمر» آسايش بعد از بلاست.
در اين باره دو اشكال مطرح است:
اشكال اوّل: مخالفان شيعه با تفسير «هذا الأمر» به قيام منجى موعود، اشكال كرده اند كه لازمه اين مطلب كه خداوند زمانى را براى قيام مهدى موعود مشخّص كرده و سپس از حادثه اى اطلاع يافته و زمان ظهور را به تأخير انداخته است، جهل خداوند است؛ زيرا اگر او از ابتدا به وقوع اين حوادث علم داشت، نبايد زمان اوّل را معيّن مى كرد. (ر. ك: بطلان عقائد الشيعة: ص ۲۵، فرق معاصرة تنسب الى الإسلام: ج ۱ ص ۴۴۷، بذل المجهود فى إثبات مشابهة الرافضة لليهود: ج ۱ ص ۳۲۸، الانتصار للصحب و الآل : ج‏۱ ص‏۵۳، كتب المدعو للصارم المسلول: ص‏۲)
اشكال دوم: اگر اين تفسير از «هذا الامر» درست باشد، اين احاديث با احاديث متواتر در باره امامان دوازده گانه وتعيين امام دوازدهم به عنوان مهدى موعود مخالف است؛ زيرا بر اساس اين احاديث، مهدى موعود امام حسين عليه السلام يا امامى ديگر بوده كه بعداً جاى خود را به امام دوازدهم داده است. اين در حالى است كه در احاديث اثنى عشر كه از پيامبر صلى اللّه عليه و آله نقل شده، دوازده امام به ترتيب و با نام ذكر شده اند و در آنها امام حسين عليه السلام در جايگاه امام سوم، و امام مهدى عليه السلام امام دوازدهم است .

آیا در قضای حتمی، ممکن است بدا صورت گیرد؟

وجود امام غايب ، چه فايده اى دارد؟

در برخی احادیث، حمزة بن عبدالمطلب و جعفر بن ابى طالب، در كنار پيامبر(ص)، امام على(ع) ، فاطمه(س)، حسنين(ع)، و امام مهدى(ع) ، «سَروران اهل بهشت» ناميده شده اند. آیا آنان در فضيلت، همسان با اصحاب كسا هستند؟

امام علی عليه السلام از شهادت خود خبر داشت، تاريخ آن را می دانست و قاتل خود را نيز می شناخت. چرا امام عليه السلام خود را در معرض كشته شدن قرار داد؟ آيا او مكلّف نبود كه از قتل خود پيشگيری كند، تا امّت اسلامی از بركات وجود او بيشتر بهره ببرند؟ و آيا رفتن امام عليه السلام به مسجد در شبی كه می داند ترور خواهد شد ، افكندن نفس در مهلكه نيست؟

مقصود از ديدار خداوند متعال به وسيله قلب که در احادیث آمده، چيست؟ و آيا نمى توان گفت كه به همان دليل كه ديدن خدا از راه چشم ، غير ممكن است ، از راه قلب هم ديدار او ممكن نيست؟

موانع پالایش عقیده چیست؟

چگونه می توان به نتیجه پژوهش ها در امور اعتقادی اطمینان یافت؟

چرا قرآن كريم براى بيان «عدل خداوند» نمى گويد : خدا عادل است ؛ بلكه مى گويد : خدا «ظالم نيست»؟

به اختصار چگونه می توان عدالت خدا را ثابت کرد؟

مگر ما قائل به توحيد اَفعالى خداوند نیستیم كه بر اساس آن ، فاعل همه افعال ، خداست؟ در قرآن می خوانیم: «وَ اللَّهُ خَلَقَكُمْ وَ مَا تَعْمَلُونَ» (صافات آیه 96). با این حساب آیا ما در اعمالمان مجبور نیستیم؟