است. حدیث در هر دو کتاب مرسل است؛ علاوه بر این که دو نفری هم که در سند المسترشد هستند، در منابع رجالی شیعه توثیق و مدحی ندارند، بلکه شریح بن هانی مجهول و شعبی مذموم است.۱
3. حدیثی در کتاب تفسیر منسوب به امام عسکری علیه السلام ذیل آیه دین.۲ این حدیث از تفسیر منسوب به امام عسکری علیه السلام است و به ضعف اصل انتساب کتاب به امام علیه السلام و سند احادیث آن اشاره شد.
4. قسمتی از سفارش‌های امام علی علیه السلام به فرزندش امام حسن مجتبی علیه السلام .۳ این حدیث با عبارت‌هایی گاه یکسان و گاه متفاوت۴ در کتاب الکافی۵ ، نهج البلاغه،۶ خصائص الائمه علیهم السلام ۷ ، تحف العقول۸ ، کنزالفوائد۹ ، کشف المحجه۱۰ و عیون الحکم و المواعظ۱۱ نیز گزارش شده است.
حدیث در تمامی منابع به جز الکافی مرسل است و در کتاب الکافی سه سند دارد که هر سه سند گرفتار ضعف هستند.
سند اول و دوم، علاوه بر ارسال، به لحاظ وجود افراد مجهول یا مهمل، مانند جعفر بن عنبسه و عبادة (عباد) بن زیاد و یا تضعیف شده، مانند علی بن حسّان۱۲ و عبدالرحمن بن کثیر ۱۳ ضعیف است.
در سند سوم نیز «علی بن عبدک» وجود دارد که فردی مجهول است و همچنین وثاقت «حسین بن علوان» ثابت نیست.۱۴ سعد بن طریف نیز در برخی منابع رجالی تضعیف شده
1.. ر.ک: معجم رجال الحدیث، ج۹ ص۱۹۳ شماره ۶۰۸۵ ذیل عامر بن شرحبیل.
2.. ر.ک: تفسیر المنسوب إلی الإمام العسکری علیه السلام، ص۶۷۷ - ۶۷۸، ح۳۷۷.
3.. ایاک و مشاورة النساء فانّ رأیهن الی الافن و عزمهنّ الی الوهن.
4.. به عنوان مثال در کنزالفوائد بعد از عبارت «ایاک ومشاورة النساء» چنین آمده است «الا من جربت بکمال عقلها».
5.. ر.ک: الکافی، ج۵، ص۳۳۷ - ۳۳۸،ح ۷.
6.. ر.ک: نهج البلاغة، نامه ۳۱.
7.. ر.ک: خصائص الأئمة، ص۱۱۷ - ۱۱۸.
8.. ر.ک: تحف العقول، ص۸۶ - ۸۷.
9.. ر.ک: کنزالفوائد، ص۱۷۷.
10.. ر.ک: کشف المحجه، ص۱۷۱.
11.. ر.ک: عیون الحکم والمواعظ، ص۱۰۰.
12..ر.ک: رجال النجاشی، ص۲۵۱، شمارۀ ۶۶۰.
13.ر.ک: همان، ص۲۳۴، شمارۀ ۶۲۱.
14..ر.ک:همان، ص۵۲، شمارۀ ۱۱۶؛ رجال الطوسی، ص۱۸۴ شمارۀ ۲۲۴۴.
