جوهری۱ ، (م 323ق) در السقیفة و فدک، مسعودی۲ (م346ق) در مروج الذهب، ابونعیم(م430ق) در حلیة الاولیاء۳ ، بری(م680ق) در الجوهرة فی نسب النبی صلی الله علیه و آله ۴ ، ابن ابی الحدید(م656ق) در شرح نهج البلاغه۵ و ذهبی(م748ق) در تاریخ الاسلام۶ آن را نقل کرده‌اند.
منابع رجالی
برخی از منابع رجالی اهل سنت نیز تمام یا بخشی از این حدیث را در آثار خود
آورده و یکی از راویان آن را به نام علوان بن داود برخی ثقه و برخی منکر الحدیث دانسته‌اند. این حدیث را عقیلی(م322ق) در کتاب الضعفاء الکبیر۷ ذیل نام علوان بن داود به شماره 1461، ابن حبان بستی(م354ق) در کتاب الثقات۸ با عنوان علوان بن داود، دار‌قطنی(م 385ق) در کتاب علل۹ (قسمت سؤالات سه‌گانه را) با عنوان علوان بن داود، «شیخ من اهل مصر»، ذهبی(م 748ق) در میزان الاعتدال۱۰ و ابن حجر(م852ق) در لسان المیزان۱۱ آورده‌اند.
در آثار رجالی شیعه تنها خطیب تبریزی(م737ق) این حدیث را در الاکمال فی اسماء الرجال۱۲ ذیل نام همین راوی آورده و نمازی در مستدرکات علم رجال الحدیث۱۳ بدون اشاره به حدیث یاد شده به نام او در سند صدوق اشاره کرده است. در برخی کتب رجالی دیگر
1.. السقیفة و فدک، ص۴۱-۴۳.
2.. مروج الذهب و معادن الجوهر، ج۲، ص۳۰۱-۳۰۲.
3.. حلیه الاولیاء، ج۱، ص۳۴.
4.. الجوهرة فی نسب النبی صلی الله علیه و آله و آله و اصحابة العشرة، ج۱، ص۲۴۶.
5.. شرح نهج البلاغه، ج۲، ص۴۵-۴۸؛ ج۲، ص۵۹؛ ج۶، ص۵۱؛ ج۱۷، ص۱۶۸.
6.. تاریخ الاسلام، ج۳، ص۱۱۷-۱۱۸.
7.. الضعفاء الکبیر، ج۳، ص۴۱۰-۴۲۱.
8.. الثقات، ج۸، ص۵۲۶.
9.. علل الدار‌قطنی، ج۱، ص۱۸۰-۱۸۲.
10.. میزان الاعتدال، ج۳، ص۱۰۸-۱۱۰.
11.. لسان‌المیزان، ج۴، ص۱۸۸-۱۹۰.
12.. الإکمال فی أسماء الرجال، ص۱۷۴-۱۷۵.
13.. مستدرکات علم رجال الحدیث، ج۵، ص۲۷۱، شماره ۹۵۲۴:«_ علوان بن داود الشامی: عده الشیخ من أصحاب الصادق علیه السلام». ش۹۵۲۵ «_ علوان بن داود بن صالح: لم یذکروه. وقع فی طریق الصدوق فی الخصال (ج۱، ص۸۱) عن عبد الله بن صالح، عن اللیث بن سعد، عنه، عن صالح بن کیسان، عن عبد الرحمن بن حمید بن عبد الرحمن بن عوف _ الخ».
