مفصّل آثاراو اختصاص يافته است. (چاپ اصفهان، حسينيّه عمادزاده، 1353 ش)
3. روش مؤلّف
در شرح روش مرحوم جزايرى در تفسير عقودالمرجان، نخست بدانچه مصحّحان اين اثر به اجمال، ياد كردهاند، توجّه مىكنيم و سپس مواردى را كه از مطالعه اين كتاب به دست مىآيد، همراه با شواهد مربوطه مىآوريم.
1. از قرائن پر شمار، آشكار مىشود كه بيشتر آنچه در اين كتاب گرد آمده، به دست مؤلّف آن بوده است. مطالبى نيز يافت مىشود كه گردآورندگان آنها كسانى جز مؤلّفاند كه ممكمن است به دستور مؤلّف يا پس از در گذشت او، بدين كار دست يازيده باشند. نام اين كسان چنين است: حسن الموسويّ، عصام، سعدالدين، محمّدعلى و... .
2. مطالب و رواياتى كه در اين اثر آمده، گاه، تلخيص و گاه، عباراتى بر آنها افزوده و گاه مضمون آنها نگاشته شده و گاه، مطالب پراكنده در عبارتى واحد، آمده است. از همين روست كه مطالب بسيارى از اين تفسير و روايات منقول در آن، با مصادر آنها مطابق و سازگار نيست.
3. تلخيصات و زيادات در مواردى، ابهام و غلط و افتادگى در مطالب پديد آوردهاند كه ما عند اللّزوم، آنها را تصحيح كردهايم.
4. مرحوم مؤلّف در نقل روايات، فراوان از تفسير نورالثقلين اثر عبدعلى حويزى بهره برده و در تفسير آياتالاحكام، از كتاب مسالك الأفهام إلى آيات الأحكام اثر فاضل جواد استفاده و در برخى موارد، جملات اين كتاب را عيناً نقل كرده است. (3: ج 1، ص 27)
بارى، مؤلّف عقودالمرجان در تفسير خود در همه سورهها، نخست درباره فضيلت آن سوره و خواصّ و ثواب تلاوت آن، احاديثى را از معصومان عليهم السلام نقل مىكند و سپس به بررسى تكتك آيات آن سوره مىپردازد و گاه، آيات همموضوع
