* ص 571، همان باب، ح 16، ذيل «انّ زيدبن على‏بن الحسين عليهما السلام»:
محتمل‏ترين تاريخ براى تولد زيدبن على‏بن حسين‏بن على‏بن ابى‏طالب عليهم السلام 687/67 باشد، اگرچه در پاورقى حديث 434 تاريخ ديگرى درج شده است. زيد نخستين فرد از اهل بيت بود كه بعد از امام حسين عليه السلام (و واقعه عاشورا) دست به قيام زد. اگرچه خلاصه‏اى از ديدگاه اماميه درباره زيد در پاورقى قبلى آمده، امّا ضرورى است كه با جزئيات بيشترى از زندگى او آشنا شويم تا در مورد برخى از صحنه‏هاى زندگى‏اش بتوانيم با قطعيت و اطمينان بيشترى سخن گوييم.
نگرانى‏اى كه در انتهاى حديث بيان شد، يعنى به دار آويختن زيد در كوفه، در چندين كتاب تاريخى ذكر شده است. ابوالفرج اصفهانى با چندين سلسله روايى به نقل از پدر و برادر زيد، امام سجاد و امام باقر عليهما السلام نقل مى‏كند كه آنها گفتند: «به خدا پناه مى‏برم براى تو، مبادا كه تو همان زيد باشى كه او را در كناسه به دار خواهند آويخت.» ^۱
ابوجعفر منصور در سخنرانى‏اى كه بعد از دستگيرى بنوالحسن داشت ^۲، چنين گفت: «زيد ابن على به شورش برخاست، مردم كوفه او را فريب دادند و گمراه كردند. بعد از اينكه مردم باعث شدند كه او شورش خود را آشكار و علنى كند، او را در برابر دشمنان ترك كردند (و تنها گذاردند). او به نزد محمدبن على الباقر رفت، كسى كه از او خواسته بود كه بخاطر خدا شورش نكند، و از او خواسته بود كه سخن مردم كوفه را نپذيرد. امام باقر به او گفت: «ما در برخى از منابع علم‏مان يافتيم كه فردى از اهل بيت ما در كوفه به دار آويخته خواهد شد و من نگرانم كه تو آن فردى باشى كه به دار آويخته مى‏شود...» ^۳
امام باقر عليه السلام در سال 733/114 رحلت فرمود، و شورشى كه در آن زيد به دار