بهره‏هاى فراوان برد. به احترام مادر مكرمه‏اش كه وى را به مراجعت به تهران فراخوانده بود، به تهران بازگشت و پس از آن در سال 1312 شمسى به مشهد مقدس رفت و تحصيلات عاليه و معارف الاهى را در محضر مرحوم ميرزامهدى اصفهانى فراگرفت. اين سال‏ها، دوران شكل‏گيرى شخصيّت علمى و اخلاقى ميرزا جواد آقا تهرانى بود.
پس از فوت ميرزاى اصفهانى، كرسى دروس فقه و اصول و معارف و تفسير قرآن را بر عهده گرفت و در دو دوره درسى، تفسير كامل قرآن كريم را براى شاگردان خود بيان داشت؛ به زبانى ساده و بى‏پيرايه و عارى از اصطلاحات پيچيده علمى. حاصل اين تدريس تفسير مصباح الهدى است كه توسط يكى از شاگردانش تقرير شده است. درس اخلاق ايشان نيز شهرت داشت و اثرى بر جان شنوندگان مى‏نهاد. دو دوره نيز منظومه را همراه با نقد و بررسى تدريس كردند.
آثار چاپ شده استاد چنين است:
1. فلسفه بشرى و اسلامى؛ در بيان و ردّ مبانى فلسفه كمونيسم و ماترياليسم.
2. عارف و صوفى چه مى‏گويند؟ در بيان مبادى و اصول تصوف و عرفان و ردّ آن.
3. ميزان المطالب در دو جلد؛ مباحث كلامى براساس قرآن و عترت.
4. آئين زندگى و درس‏هاى اخلاق اسلامى؛ براساس آيات و روايات.
5. بهائى چه مى‏گويد؟ در رد فرقه ضاله بهائيت.
6. بررسى در پيرامون اسلام؛ در ردّ نظريات احمد كسروى.
استاد محمّدرضا حكيمى، اين كتابها را «سودمند و تحليلى» و واجد «نقد علمى» مى‏داند.^۱
وى در سحرگاه سه شنبه دوم آبان 1368 درگذشت و در قبرستان عمومى مشهد دفن شد.