بتوان آنها را يك گروه مجزا در برابر خط غاليانه و خط اعتدالى شيعه به حساب آورد.
2. انتساب اعتقاداتى مانند معصوم دانستن امامان، علم غيب داشتن امامان، منصوب بودن امامان، جزء شاخصه‏هاى اعتقادى مفوضه نيست؛ بلكه بنابر ظاهر، شيعيان معتدل در تاريخ به اين اعتقادات پاينده بوده‏اند و هرگز نمى‏توان اين اعتقادات را منتسب به مفوضه و غاليانه خواند.
3. نسبت تقصيرى كه مفوضه به شعيان مى‏داده‏اند؛ براساس ديد غاليانه ايشان بوده و كل شيعه را جزء مقصره مى‏شمردند؛ اين نسبت غيراز نسبتى است كه گاه در بين خود شيعيان در مسائلى جزئى مطرح مى‏شده است (چنانكه شيخ مفيد كسانى را كه قائل به سهو پيامبر باشند، مقصر مى‏داند.)
4. اينطور نيست كه تمامى معانى تفويض باطل باشد؛ بلكه شيعيان صحيح العقيده نيز در طول تاريخ، برخى از معانى تفويض را قبول داشته‏اند؛ چنانكه علامه مجلسى متذكر معانى صحيح تفويض شده است.