خلاف سنّت معمول است. حتّى اگر چنين چيزى معجزه حضرت داوود هم باشد، خداوند به دست داوود، مردم را با روشى خلاف امور عادى از دشمنان حفظ كرده است. چنين روشى، قطعاً سنّت معمول الاهى در حفظ جان مردم نيست. ^۱ اين در حالى است كه حضرت داوود به علم خدادادى‏اش تصريح مى‏كند و مى‏فرمايد كه خدا ما - او و سليمان - را بر بسيارى از بندگان مؤمنش برترى داده است. ^۲ خدا به داوود پيامبر عليه السلام از هر چيزى عطا كرده و به او سخن گفتن با پرندگان را آموخته است. ^۳

حضرت سليمان عليه السلام‏

پيامبرىِ حضرت سليمان عليه السلام با پيامبرى ديگر انبيا تفاوت فراوانى داشت. حضرت سليمان عليه السلام بر خلاف ديگر انبيا به ملك و پادشاهى ويژه‏اى رسيد كه ديگر انبيا از آن بى‏بهره بودند. ^۴ امّا اين سلطنت به مانند ديگر حكومتها اداره نمى‏شد و مالامال از امور غير عادى و ماورايى بود. سلطنتى بود كه كارگزاران اقتصادى و نيز سازندگان قصرها و ساختمانهايش را جنّيان تشكيل مى‏دادند ^۵. او لشكريانى از جنّ و پرنده داشت ^۶ و باد به امر او حركت مى‏كرد ^۷ و در اندك زمانى، او را به اندازه مسير يك ماه حركت مى‏داد. كارگران جنّ او برايش مس گداخته مهيّا مى‏كردند. ^۸ چون خواست كه تخت ملكه سبا را از يمن به مقرّ حكومتش (منطقه فلسطين) بياورد، يكى از كارگزارانش گفت كه پيش از ترك جايگاهش آن را خواهد آورد؛ امّا ديگرى به چشم بر هم زدنى، تخت را حاضر كرد. گويا كارگزاران بر سر خوارق عادات با يكديگر به رقابت پرداخته بودند. ^۹
اينها كه گفتيم، گوشه‏اى از توانايى‏هاى ماورايى سليمان نبى است. روشن است كه چنين توانايى آشكارى بسيار فراتر از يك معجزه عادى براى اثبات نبوّت است.