رسول و سلوك به همراه اوست تا اينكه حجاب به اندازه اطاعت بنده مرتفع گردد. [ از سوى ديگر] وجدان اين شهادت ممكن نيست مگر با اطاعت؛ چرا كه اين شهادت، عين تقرّب و عين يافتن حق است كه آن، نتيجه رسالت است. پس وجدان اين شهادت با وجود گوش فرادادن به نخستين دعوتو روى‏گردانى از خداوند، خلف آشكار و مانند آن است كه كسى از راهى ديگر غير از آنچه وزير دستور داده است، خود را به سلطان برساند و سلطان به او اجازه تشرّف دهد. پس بر هر كافر و فاسقى واجب است كه در نخستين كلام از رسول اطاعت كند. در اين صورت، هنگامى كه پروردگارش را فطرتاً يافت، به اوّلين درجه از قرب و شهادت مى‏رسد و چنانچه رسول، صادق نباشد بر قلب كسى كه به او ميل كرده مهر مى‏زند و از آنجا كه اين شهادت عين قرب و عين وجدان پروردگار و حضور در محضر اوست و آن، دائر مدار اطاعت از رسول است، پس اين شهادت داراى درجات و مراتب است و به ميزان اطاعت بنده، وجدانش به او تقرب مى‏يابد و نيز مرتفع شدن حجاب از قلبش تشديد مى‏شود و بر اين اساس، يقين هم كه داراى درجاتى است شدّت مى‏يابد. پس هرگاه مؤمن به طاعت خود از رسول و جانشينان او بيفزايد بر يقينش افزوده مى‏شود. وجدان او نيز به اندازه رفع موانع و كنار رفتن پرده‏ها از [ برابر ديده دل‏] اوست و هرگاه كه حجاب مرتفع گردد عبد، پروردگارش را مى‏يابد و بيش از پيش او را مشاهده مى‏كند. پس وجدان پروردگار به‏وسيله بنده، عين شهادت حق [ متعال‏] به حقّانيّت رسولش و خلفاى او و عين نزديك شدن خداوند به بنده خود است؛ چرا كه شهادت، عين قرب و وجدان پروردگار و رفع حجاب از قلب است و بر همين اساس عين ايمان، آرامش و سكون قلب است كه خداوند بر بندگان مؤمن خود نازل مى‏كند. پس كامل‏ترين ايمان از آن كسى است كه از معرفت كامل‏ترى برخوردار باشد و كسى از كامل‏ترين معرفت بهره‏مند است كه شهادت حق [ متعال‏] را بر حقّانيّت رسول و خلفايش، كامل‏تر دريابد. بر اين اساس درخور توجّه است كه توقّع دريافت اين شهادت با وجود كفر و فسق، انتظارى نادرست است. [ خداى متعال