واقعى خويش را پيدا نكرده و فقط به ماه مبارك رمضان محدود شده، گرچه رمضان طرح خودسازى و پيرايش سالانه، در يك برنامه سىروزه است. اين برنامه يك ماهه، آغاز برنامه سالانه است و رمضان هر سال، نقطه تحويل و تحكيم و تمديد و تجديد پيمان با امام خويش است.
حضرت ولى عصر(عج) در دعاى افتتاح، زيباترين و جامعترين حمدهاى الهى را با عبارات گوناگون انشا نمودهاند و پس از پايان حمد و ثناى الهى، به روشى بسيار زيبا و با صلوات بر پيامبر صلى اللَّه عليه و آله، باب نبوّت و پيامبرشناسى را باز و اوصاف و ويژگيهاى ايشان را بيان مىكنند.
2. صلوات بر پيامبر اكرم صلى اللَّه عليه و آله در دعاى افتتاح
نبوّت، وظيفهاى الهى و نيابتى ملكوتى است كه از آن مىتوان به نمايندگى خداوند تعبير كرد. خدا اين مقام را ويژه برگزيدگان و بندگان شايسته و مقرّب و كامل خود قرار داده، آنها را براى راهنمايى انسانها فرستاده است تا مردم را به خير و صلاح در امور دنيا و آخرت راهنمايى كنند و از پليديهاى اخلاقى و رسوم فاسد و عادات زشت، پاك سازند و آنها را پرهيز دهند تا دانش و معرفت بياموزند و راه و روش كمال و سعادت را بيان كنند تا انسانها به كمال انسانيّت نايل شوند و در دنيا و آخرت به درجات عالى برسند. يكى از نكات بسيار بارز اين دعاى شريف، ايجاد ارتباط با رسول گرامى و در نتيجه، معرفت به آن مقام شامخ است كه اين هدف در وهله اوّل با صلوات هاى متعدّد بر ايشان دنبال شده است.
در صلواتهاى اين دعا، يك دوره پيامبرشناسى وجود دارد كه امام عليه السلام بعد از حمدهاى هيجدهگانه، با عبارت «اللهُمَّ صَلِّ على» بر حضرت پيامبر صلى اللَّه عليه و آله درود فرستاده و ضمن اشاره به بارزترين اوصاف ايشان، حضرت را معرّفى نموده و بر ايشان صلوات فرستادهاند و آن هم صلواتى با ويژگيهاى خاصّ و از جمله آنكه عبارت دعايى «اللهُمَّ صَلِّ علي» در يك دوره صلوات بر چهارده معصوم، مجموعاً
