نقد متن, آن هم بر پايه علوم انسانيِ نوين, دانشى نوظهور و نوپاست, و هرگاه اين كار از«صحيح بخارى» آغاز شود و به دست روشن فكرى مسلمان از اهل سنّت, طبعاً ناسازگارى هايى با پاره اى آرا و ديدگاه هاى شيعه در پى خواهد داشت; مانند اين نمونه ها در مقاله حاضر: مخالفت خُلفا با تدوين حديث(ص۹۲, س۸), تعريف سنّت(ص۹۰, س۱۷) چگونگى جمع قرآن(ص۹۷, س۲),اجتهاد پيامبر(ص۱۰۰, س۵), و….
امّا از آن رو كه پژوهش هاى عالمانه در حركت كلّى و عمومى دين پژوهى بسى سودمندند, درج اين گونه مقالات را مفيد و راهگشا مى دانيم.