ويژگى نثر فارسى آقا جمال، اين است كه چون مخاطب وى در تأليفات فارسى اش عامّه مردم بوده اند، لذا از نثر مصنوع با الفاظ نامأنوس و پيچيده ـ كه در عصر صفويه رايج بوده ـ دورى كرده و نثرى ساده و روان را در تأليفاتش دنبال نموده است. اين امر در مقايسه با تأليفات ساير دانشمندان آن عصر، نظير شيخ بهايى، ملاّصدرا و ميرداماد كه اغلب به زبان عربى نگاشته شده، اهمّيت آثار فارسى خوانسارى را در سده دوازدهم روشن مى سازد.

آقا جمال و حديث

آقا جمال، عنايت ويژه اى به حديث، خصوصا ادعيه ائمه(ع) داشته و به ترويج و نشر احاديث اهل بيت(ع) در ميان شيعيان اهتمام زيادى كرده است. او به همين منظور، شروح متعدّدى بر كتابهاى حديثى و دعايى نگاشته تا استفاده عموم شيعيان فارسى زبان از آنها ميسّر گردد و به همين منظور، به نگاشتن «شرح غرر و درر آمدى»، «و شرح احاديث طينت»، «ترجمه فارسى صحيفه سجاديه»، «ترجمه فارسى مفتاح الفلاح شيخ بهايى»، «ترجمه و شرح دعاى صباح» و «آداب نماز» يا «ترجمه اذكار نماز» به فارسى و تأليف زيارت نامه اى به فارسى، اقدام كرد.
ضمنا، آقا جمال براى زدودن غبار خرافات و عقايد عاميانه ـ كه اغلب احكام دينى تلقّى مى شدند ـ از چهره دين مقدّس اسلام و مذهب شيعه اثناعشرى، اقدام به نگاشتن كتاب «عقائد النساء» يا «كلثوم ننه» به فارسى كرد و در آن، اين عقايد و خرافات باطل را با طنز و داستان، زير سؤال برده و دينى نبودن آنها را اعلام كرده است.

8 ـ ترجمه آقا جمال خوانسارى از «مفتاح»

آقا جمال، ترجمه «مفتاح الفلاح» را به نام شاه سليمان صفوى انجام داده است. جلوس شاه سليمان بر اريكه سلطنت در سال 1077ق، و مرگ وى در سال 1105ق، اتّفاق افتاده است. بنابراين، ترجمه آقا جمال، بين سالهاى 1077تا 1105ق، صورت گرفته است.
قبل از اين، در معرّفى ترجمه هاى «مفتاح الفلاح» چندين ترجمه معرّفى گرديد كه