دندانها را جلا مى دهد. دهان را خوشبو و لثه را محكم مى سازد و…
حقّاً چه كسى مسواك با پلاستيك و لاستيك را بر مسواك با اين گياه خوشبو ترجيح مى دهد. با يك بررسى ساده, برترى اين مسواك طبيعى و گياهى, روشن خواهد شد. گفتنى است كه حساب مواد سفيدكننده, از مسواك جداست. مسواك, وسيله اى است كه به دندان مى مالند تا بقاياى غذا, بر سطح دندان نماند.
بحث مواد سفيد كننده كه هم اكنون خمير دندانهاى گوناگون از آنها ساخته مى شود, از مسواك, جداست. استفاده از آن مواد كه از سوى پزشكان تجويز مى شود, اندازه وشيوه خاصّى دارد. در گذشته نيز از مواد ديگرى براى سفيد كردن دندانها استفاده مى شده است. مسواك كردن, ممكن است با دست, پارچه, مسواكهاى پلاستيكى و يا چوب درخت اراك انجام گيرد كه بهترين آنها, همان چوب درخت اراك است و مطمئناً اگر دانشمندان بر روى چوب اراك, تحقيقى گسترده انجام دهند, برترى اين وسيله مسواك كردن بر همه انواع ديگر, نمايان خواهد گشت.
تا اينجا به نظر مى رسد گفته جناب تيجانى پاسخ داده شده باشد; فقط مى ماند آنچه كه ايشان در پايان گفتار خود آورده كه: برخى بهداشت را رعايت نمى كنند و مسواك را در جيبشان مى گذارند و يا آلوده به خون دهانشان مى سازند.
نكته شايان ذكر اينكه لازم است انسانْ مسواكهاى متعدّد داشته باشد و در پارچه اى تميز قرار دهد و به هنگام استفاده, امور بهداشتى را رعايت بكند, آن گونه كه از سيره حضرت رضا(ع) نقل شده است. همچنين در اين زمينه, مسلمانان بايد ظرفهاى نظيف و مناسبى براى چوبهاى اراك بسازند و به بهترين شكل از اين گياه طبيعى و خوشبو, نگهدارى و استفاده كنند.
كوتاه سخن اينكه حسّاسيت جناب تيجانى در اين زمينه, بى مورد است و جا ندارد كه به روايت «إنّ أجود ما استكت به ليف الأراك» بى اعتنايى كند و آن را براى زمانى نداند كه مسواكهاى جديد به بازار نيامده بود و نيز اصل مسواك كردن را با استعمال مواد سفيد كننده, خلط كند و بعد, غير عالمانه قضاوت نمايد. ان شاء اللّه روزى فرا رسد كه با تحقيق علمى فراگير, روشن شود كه در چوب اراك, چه خواصّى نهفته است تا حقيقت
