جامعه بشرى بوده اند. آنان در اين راه, گاه واژه هايى ساده را با هم تركيب نموده, معنايى جديد خلق مى كردند و گاه با سنجش ظرفيت مخاطب, پرده از رازهاى خلقت بر مى گرفتند و رابطه هاى نهانى را آشكار مى ساختند. كاربرد متكرّر اين اصطلاحها و تركيبها, ما را متوجّه اين نكته مى سازد كه گاه, بار معنايى نهفته در يك اصطلاح ثابت, بيش از حدّ يك ترجمه تحت اللفظى است و در صورت تحقيق بيشتر, دريچه اى نو بر ما مى گشايد. ^۱ اميد كه پيشگامان پژوهش در معارف اهل بيت(ع), گام پيش نهند و گوشه اى از اين اسرار را بر دل و جان ما فرو ريزند.
در پايان مقاله, نامهاى مؤلفان غريب الحديثْ به ترتيبِ تاريخ فوت آنان مى آيد; همچنين برخى توضيحات مربوط به كتاب و يا نويسنده كه از منابع متعددى گردآورى شده است, عرضه مى گردد. اين اطّلاعات از مقدمه هاى كتب غريب الحديث و بويژه مقدمه ابن اثير بر اثر بزرگش «النهاية» و مقدّمه هاى «الفهرست» ابن نديم و «كشف الظنون» به دست آمده است. ^۲

مؤلفان غريب الحديث

M1341_T2_File_4961846