جمله اى در فهرست ابن نديم است ^۱ كه به برخى از كتبُ بندار, به شكل اصل, اشاره دارد (على نسق الأصول). اين عبارت, به معناى آن نيست كه بندار, چندين اصلْ تأليف كرده است. به نظر مى رسد معناى «على ترتيب الاُصول», اصطلاح مورد استناد طوسى ^۲ و بيان شده توسط تهرانى ^۳ (آن گونه كه به نظر من مى رسد,) اشاره به كتابى است كه «همانند اصول است و بر اساس موضوع خاصى منظّم نشده است» ^۴ . اين تفسير, به نظر مى رسد با اين واقعيتْ تأييد شود كه بر طبق نظر ابن نديم, بندار, آثار ديگرى هم در موضوعات خاص, تأليف كرده است (كتاب الطهارة, كتاب الصلاة و…). ^۵ مورد ديگر, ابراهيم بن مسلم بن هلال ضرير كوفى است كه تهرانى او را در ميان مؤلفان اصول, ياد كرده است. ^۶ نظر تهرانى, مبتنى بر اين عبارت رجال النجاشى ^۷ است كه: «اساتيد ما او را در ميان اصحاب اصولْ ذكر كرده اند»; گرچه ترديد جدّى وجود دارد كه اين عبارت, به اين معنا باشد كه ابراهيم, اصلى تأليف كرده است. اين ترديد, ناشى از ابهام در كلمه «صاحب» است. به علاوه, مصنّف, همچنين مى تواند به معناى مالك يا راوى باشد ^۸ و اين واقعيت كه حميد بن زياد, مستقيماً از