علاوه, سه حديث (ش13ـ15) به واسطه اشخاصى غير از امام است و سه حديث نبوى (ش17ـ19) با اسنادى سنّى است. تنها در حديث سوم كه داراى مضمونى شيعى است, ذكر شده كه پيامبر(ص) دستور داده بود كه معاويه و حَكم بن عاص كشته شوند در خرده گيرى اى بر عثمان, ذكر شده كه او اجازه داده بود كه مروان بر خلاف خواست محمد(ص), به مدينه برگردد. ^۱
3ـ عاصم بن حميد (برگ هاى 25a-12b). دو سلسله سند دارد:
الف: «ابوالحسن محمد بن الحسن بن الحسين بن أيّوب القمى, عن التلّعكبرى, عن ابن همّام, عن حُميد بن زياد, عن ابن نَهيك, عن مُسوَّر و مُسلمة, عن عاصم».
ب: «ابن أيوب القمى, عن التلّعكبرى, عن أبى القاسم جعفر بن محمد بن ابراهيم المساوى (در مصر به تاريخ 341), عن ابن نَهيك, عن مسوَّر و مُسلمة, عن عاصم».
گرچه عاصم به عنوان شاگرد امام صادق(ع) ذكر شده است, تنها يك حديث از 96 حديث خود را به نقل از ايشان, بيان نموده است. در موارد ديگر, عاصم از طريق واسطه هايى از امام صادق(ع), روايت مى كند كه مهم ترين آنها عبارت اند از: محمد بن مسلم و ابو بصير. ابوبصير, واسطه مهمّى براى احاديث نقل شده از امام باقر(ع) است و در متن 26 حديث, حضور دارد. همه احاديث عاصم, نقل شده از امام هفتم و هشتم اند, به استثناى سه حديث نبوى و سه حديث از على(ع) و يكى از امام زين العابدين(ع).
4ـ زيد نَرسى (35a-25b). سلسله روايت: «التلّعبكريّ, عن ابن عُقدة (م333ق), عن أبى عبداللّه جعفر بن عبداللّه العلوى, عن ابن أبى عمير, عن زيد».