امام باقر(ع) به سعد الخير نوشت:
بسم الله الرحمن الرحيم
امّا بعد، تو را به تقوا و پرهيزگارى سفارش مى كنم كه در آن سلامتى از تلف، و سود و بهره مندى در قيامت است. خداوند عزوجل خطراتى را كه به عقل بشر خطور نمى كند به واسطه تقوا از وى دور مى سازد و كورى چشم باطن و نادانى را از وى برطرف مى نمايد. ۱
۰.در روايات ديگرى از پيامبر اكرم(ص) و اهل بيت او(ع) روايت شده است كه هر كس به آنچه مى داند عمل كند، خداوند آنچه را نمى داند به او مى آموزد.
۰.همچنين از پيامبر(ص) نقل شده است:هر كس علم بياموزد و براى خدا به علم خود عمل كند، خداوند ندانسته هايش را به او مى آموزد. ۲
۰.از امام باقر(ع) هم روايت شده است:هر كس براى خدا به علم خود عمل كند، خداوند ندانسته هايش را به او مى آموزد. ۳
منبع سوم، معرفت (دعا و درخواست از خدا)
امام صادق در اين روايت به عنوان بصرى مى فرمايد: «از خدا طلب فهم كن تا تو را بفهماند.»
بر اساس اين روايت، دانش نورى است كه خداوند آن را در دل هر كس كه هدايتش را بخواهد قرار مى دهد. اين نور - چنان كه در ابتداى سخن گفتيم - همان شناخت و معرفت
1.الكافى، ج ۸، ص ۵۲: امّا بعد فانى اوصيك بتقوى الله، فان فيها السلامة من التلف و الغنيمة في المنقلب، ان الله عزوجل يقى بالتقوى عن العبد ما عزب عنه عقله، و يجلى بالتقوى عنه عماه و جهله.
2.كنز العمال، متقى هندى، ح ۲۸۶۶۱: من تعلم فعمل علمه الله ما لا يعلم.
3.بحارالانوار، ج ۷۸، ص ۱۸۹: من عمل بما يعلم علمه الله ما لا يعلم.
