ارتباط ميان محروم از نماز شب بودن كسى به خاطر دربند گناه بودنش با معناى توحيد و عدل واضح نيست.

ج. جابه جايى برخى از روايات و ابواب

نكته ديگر، اين است كه برخى از روايات ،غير مرتبط با روايات يك باب به نظر مى رسد كه بهتربود در باب ديگرى مى آمد؛ مثلاً روايت نهم باب چهارم -كه قبلاً نيز به آن اشاره نموديم ظاهراً بايد در باب دوم (التوحيد و نفى التشبيه) مى آمد؛ چرا كه سؤال راوى نيز از توحيد است: «سألت أبا جعفر(ع) عن شى ء من التوحيد» ^۱ و بالاتر اينكه چه بسا برخى از ابواب بايسته بود در ابواب ديگرى ادغام مى شدند؛ مانند بابهاى 65 و 66 كه هر دو مربوط به مناظرات حضرت على بن موسى الرضا(ع) با علماى ديگر اديان درباره توحيد است. «ذكر مجلس الرضا مع أهل الاديان... مثل الجاثليق... في التوحيد عند المأمون» ^۲ و «ذكر مجلس الرضا(ع) مع سليمان المروزى... عند المأمون في التوحيد»، ^۳ مؤيد اين مطلب نيز عنوان اين دو باب است و هر كدام يك حديث دارند.
همچنين است سه باب 48، 49 و 50 كه احاديث آنها داراى موضوع واحدى هستند. ^۴ در باب 48 (معنى قول اللّه -عزوجل: «الرحمن على العرش استوى)» نُه حديث آمده است كه تنها چهار حديث آن مربوط به تفسير آيه شريفه ^۵ و بقيه احاديث، قريب المعنى و عام هستند؛ مثل روايت هشتم كه امام صادق(ع) فرمودند:

۰.كذب من زعم أن اللّه -عزوجل من شي ء، أو في شي ء، أو على شى ء.

البته حديث سوم، مربوط به تفسير آيه«و يحمل عرش ربك فوقهم يومئذ ثمانية» است.
در باب 49( معنى قوله -عزوجل: «و كان عرشه على الماء)» دو روايت در تفسير كريمه مذكور آمده است. باب 50