مجلس ممّا قد قضاه اللّه و رضيه و أذن فيه، و هذا رسول اللّه(ص) قد زوّجنى بنته فاطمة و صداقها علىّ خمس مائة درهم، فاسألوا رسول اللّه أن يقبله و أشهدوا علىّ فيه. ^۱
بلكه اكثر خطبه ها كه از اكثر معصومين وارد شده، همه جا حمد مقدم است بر تهليل، و همچنين خطبه هايى كه علما در اوّل كتابهاى خود انشا كرده اند و غير آنها؛ بلكه كلام خداى تعالى -كه در طرف اعلاى بلاغت است نيز چنين واقع شده كه در سوره فاتحة الكتاب «حمد» بر «ايّاك نعبد» -كه دال بر توحيد است مقدّم داشته شده است. و اجتماع همه اين كلمات فصيحه بليغه، بيّنه واضحه اى است كه رفع حجاب شبهه مى كند و هرگاه نكته و وجه آن به خاطر نرسيد هم، منشأ تزلزلى در صحّت آن نمى شود.
پس چون مسموع شد كه بندگان سلطان اعظم ،احتمال غلط كاتب و اشتباه نسّاخ داده بودند، از اين جهت عرض اين امثال و نظاير شد كه قطعْ حاصل شود كه نسخه صحيح است.
و امّا نكته تقديم و استعلام حكمت در آن. پس آن را به قدر طاقت خود، بعد از اين به عرض مى رساند.

فصل دويم. در بيان منع اينكه هرچه در رتبه مقدّم است، بايد در ذكر مقدّم باشد

زيرا كه گاه است كه آنچه را مقدم است در رتبه، مؤخّر مى دارند در ذكر، به جهت افاده ترقّى. پس در مقام مدح و تعظيم، هر صفتى كه دلالت آن بر خوبى و عظمت بيشتر است،