و دويم، آنكه مسلم، بلكه مؤمن را گاه است كه خطرات به خاطر خطور مى كند و در خيال او بعضى امور در مى آيد كه از عالم كفر يا شرك است و لكن اعتقاد به آنها ندارد .در اين وقت، نيز فرموده اند كه: بگوييد لا اله إلاّ اللّه از براى آنكه آن خطرات رفع شود و احاديث به اين مضمون نيز بسيار است؛ از جمله آنها حديثى است كه كلينى به سند صحيح از محمّد بن مسلم روايت كرده است از حضرت صادق(ع). آن حضرت فرمود كه:

۰.آمد مردى به خدمت رسول خدا(ص) پس گفت: يا رسول اللّه، هلاك شدم. پس حضرت فرمود: آيا اين خبيث پليد، يعنى شيطان آمد به نزد تو، پس به تو گفت: كى خلق كرد تو را؟ پس تو گفتى: خداى تعالى. پس گفت به تو: كى خلق كرد خدا را؟ پس آن مرد عرض كرد به خدمت آن جناب كه آرى، قسم به حقّ آن كسى كه تو را مبعوث كرد، به حقّ كه چنين بود. پس فرمود رسول خدا(ص) كه: اين محض ايمان است. ^۱

يعنى خوف هلاك شدن به سبب عارض شدن اين خيال در دل از محض ايمان است.
و نزديك به اين است حديث ديگر، و در آخر آن مذكور است كلامى كه مضمون آن اين است كه شيطان از جانب اعمال مى آيد به نزد شما نمى تواند شما را از راه ببرد، از اين راه مى آيد كه شما را بلغزاند، پس هرگاه چنين شد خدا را به يگانگى ياد كنيد. ^۲
پس از اين حديثها و غير اينها مستفاد مى شود كه ذكر لا اله إلاّ اللّه از براى رفع خطرات مطلوب است ^۳ و همچنين ذكر آمنّا باللّه و رسوله و لا حَوْلَ و لا قُوَّةَ إلاّ باللّهِ چنانكه در اخبار ديگر وارد شده. ^۴