نوشته هايش را در 57 عنوان معرفى كرده است. ^۱ كه از ميان آنها تنها خلاصة الأخبار ^۲ در سال 1275، تذكرة الصيغ ^۳ در سال 1275 و رياض المصائب ^۴ در سال 1295به طبع رسيده است. علامه تهرانى و نيز نويسنده بزرگان تنكابن آثار او را بيشتر بر اساس فهرست خودنويس مؤلف در خلاصةالأخبار ياد كرده اند.
تصحيح اين رساله براساس نسخه موجود در كتابخانه آية اللّه مرعشى«ره»در ضمن مجموعه شماره 5695 (فهرست كتابخانه، ج15، ص94)، صورت گرفته است. در اين مجموعه شش رساله ديگر از مؤلف با اين عناوين موجود است.
1ـ تفسير البسلمة؛ 2ـ تفسير سورة الاخلاص؛ 3ـ الأربعون حديثا في المتعة؛ 4ـ سرّ الآيات؛ 5ـ البرهان في إثبات الصانع؛ 6ـ النبوة.
نويسنده در اين رساله شرحى عرفانى و حكمى بر اين حديث دارد و هفده معنا برايش باز گفته است. گفتنى است كه در اين رساله مطالب غير لازمى به چشم مى خورد كه گاه ارتباط و انسجام مطالب را بر هم مى زند.
اميد مى رود عرضه اين رساله، مشتاقان معرفت را سودمند باشد.