و بعد ، اشعه انوار اين مدّعا، بر پيشگاه انتباه هوشمندان آگاه ، تابان است كه در اشتغال به دعا و طلب و سؤال از درگاه واهب العطايا، ارتقاى به درجات دو جهانى، و امتداد به سعادات جاودانى حاصل گردد و به يقين ، استخلاصِ از شدايد و محن و خلاصِ از آفات و فتن بدون تشبّث به اذيال ائمه طاهرين به ادعيه مرويه از آل طه و يس روى نمى دهد . پس هر كس را در حصول امانى و آمال و در صون از اعادى و نكال وبال ، دايم اشتغال به دعا و تشبّث به اذيال ائمه هُدى لازم و هر آينه ، اين معنى مستلزم آن است كه پيوسته ، به قدر مقدور ، در تصحيح مبانى و فهم معانى ادعيه مأثوره ، اهتمام تام و بذل و جهد تمام نمايد و دعاى حضرت سيّدالساجدين زين العابدين على بن الحسين ـ [ صلوات اللّه ] عليه و آبائه الطاهرين ـ كه به جهت ازاله هموم و رفع غموم، از آن معدن علوم حقانى، و مخزن اسرار عيان و نهانى، مروى، و در صحيفه شريفه كامله مسمّا به «زبور آل رسول» مزبور است، چون اكثر اوقات ، به قرائتش اشتغال مى نمود و هميشه اين داعى را در خاطر مكنون بود و پيوسته اين داعيه ، سمير ضمير مى بود كه قدرى از اوقات را صرف ترجمه لغات و شرح بعضى از فقرات آن بنمايد و ادراك آن بنمايد و ادراك اين توفيق را سرمايه ادراك ديگر توفيقات نمايد تا در اين اوان كه از بركات امتثال فرمان بعضى از اخوان، اين توفيق يافت و به دريافت اين عطيه سنيّه شتافت، صورتى كه در پرده خيال مستور ، بر صفحه ظهور روى نمود و «الاستعانة من الله الهادى ذى المن و الجود و هو الرؤف الودود» و قبل از شروع در مقصود، مناسب نمود كه بعضى از خواص و منافع اين دعاى بزرگوار، مذكور گردد. فوايد و منافع آن بسيار و زياده از آن است كه در حَيّز و حيطه شمار درآيد، و فضايل و فواضل آن ، اكثر مما يعد و يحصى و يحصر و يستطاق است ، چنانچه از كلمات، بنيانش پيدا و از فقرات واضحة الدلالاتش ظاهر و هويداست. مواظبين به قرائتش را در تفريج كروب و تفريح قلوب ، آثار بسيار عجيبه غريبه مشاهده و محسوس بوده، و مشتغلين به تلاوتش را انواع فيوضات و فتوحات روى