نموده، و خواندن آن به جهت امن و امان از پادشاهان و تقرّب به سوى ايشان و به جهت دفع بلا، و ظهور اعدا و خوف از فقر و ضيق صدر، مجرب است.
ابن طاووس ـ رحمة الله عليه ـ در كتاب مهج الدعوات ذكر نموده كه اليسع بن حمزة القمى به خدمت حضرت هادى عليه السلام شكايت نمود از آنچه از وزير معتصم به او رسيده بود ، از اخذ و غصب اموال و خوف قتل و زبونى احوال. آن حضرت ، در جواب او نوشت كه: «لا رَوْع اليك و لابأس . بخوان خداى تعالى را به اين دعا كه خلاص گردانَد تو را از خوف وجود اعدا ، و نجات دهد از آنچه واقع شده اى در آن ، و بگردانَد از براى تو فرج و مخرجى . به درستى كه آل محمّد ، دعا مى نمايند به اين دعا نزد اِ شراف بلا و ظهور اعدا و تخوف فقر و ضيق صدر».
اليسع گويد كه دعا نمودم به اين دعا در اوّلِ روز ، و اندك زمانى گذشت كه وزير آمد و مرا نزد او حاضر ساخت . چون نظرش بر من افتاد ، تبسّم و شكفتگى نمود و امر به فكّ قيود و خلعت فاخر نمود . پس مرا نزديك به خود ساخت و به ملاطفت و عذرخواهى پرداخت و رد به من نمود تمامت آنچه را اخذ و غصب نموده بود از من، و رد نمود مرا به ناحيه اى كه متقلّد به امرِ آن بودم و اضافه نمود بدان . ناحيه مذكوره كه در حوالى آن مى بود. ^۱
طريق خواندن اين دعا و هر دعايى ، آن كه با طهارت و رو به قبله خوانده شود و اگر در صبح ، مقارن طلوع آفتاب بخواند و قبل از خواندن آن ، ده مرتبه قرائت سوره «إذا جاء نصر الله و الفتح»^۲ نمايد ، اقرب به قبول و استجابت مسئول خواهد بود ؛ چه ، در اخبار از ائمه اطهار عليهم السلام وارد شده كه وقت طلوع آفتاب و بعد از قرائت قرآن ، محلّ استجابت دعاست و وارد شده كه قرائت سوره فتح در صبح ، ده مرتبه ، موجب