كه در آغاز كلّيات ابن همام آمده ـ و ما گزارش آن را در بخش دوم مقدّمه آورده ايم ـ و به علّت افتادگى برگ هاى آغازين نسخه ، پس از مقدّمه و تقريباً در ابتداى كتاب ، جاى گرفته است.
كلّيات ابن همام ، به خطّ نستعليقى نه چندان خوش ، نگاشته شده و بنابر گفته مرحوم دانش پژوه ، متعلّق به سده دهم هجرى است . در متن و هامش آن نوشته شده و آغاز و انجام آن ، افتاده است. ^۱
نسخه مذكور، از آغاز و انجام افتادگى دارد و صفحات باقى مانده آن، در حدود ششصد صفحه است.
از آن جا كه نسخه اى ديگر از شرح حديث حقيقت ، به نظم ابن همام يافت نشد ، همين رساله ، مبناى تصحيح قرار گرفت . شرح حديث حقيقت ، در اوايل نسخه قرار گرفته و از صفحه 10 تا 22 آن را در بردارد. ابتدا عبارت عربى حديث آمده و سپس به نظم و شرح آن پرداخته شده است . و در ميان آن نيز حكايتى از امام جعفر صادق عليه السلام گنجانده شده است. در برخى جاى ها عبارت حديثى او با ديگر نقل ها متفاوت است.
ما عبارت او را با قديم ترين مآخذ حديث حقيقت (شرح حديث حقيقت ، اثر علاّمه حلّى و همان حديث در كتاب جامع الأسرار و منبع الأنوار علاّمه سيد حيدر آملى) سنجيده و اختلافات را در پانوشت ، يادآورى كرده ايم . «ع» نشان شرح حديث حقيقت