آيا اقرار مى كنيد كه هيچ كار مشكلى براى پيامبر پيش نيامد، مگر آن كه به خاطر اطمينانى كه به من داشت، مرا در آن موارد پيش مى فرستاد و هيچ گاه مرا به اسم صدا نزد، بلكه مى فرمود: اى برادرم و يا برادرم را به نزد من فراخوانيد.
چند سطر بعد، حضرت مى فرمايد:
افتقرون إن رسول اللّه (ص) قضى بينى و بين جعفر و زيد في ابنة حمزه، فقال: يا على.
و صفحه 644، سطر 15 «قم يا على»، سطر 18 «من كنت أولى به من نفسه فعلى اولى به من نفسه» و صفحه 648، سطر 19 «من زعم إنّه يحبنى و يبغض عليا فقد كذب و ليس يحبنّى و...».
اگر واقعا امام على(ع) فرموده كه پيامبر هيچ گاه مرا به اسم صدا نزد، مگر آن كه يا اخى فرمود، حتما در عباراتى كه در كتاب است، حذف صورت پذيرفته و كم و زياد شده است. بنابراين، كم و زياد فراوانى صورت پذيرفته؛ چرا كه روايات اين چنين در كتاب زياد است.
ايراداتى وجود دارد كه از اهميت كمترى برخوردار است؛ نظير:
1. اخبرنى ـ صلى اللّه عليه و آله ـ انى منه بمنزلة هارون من موسى و إن الامة سيصيرون من بعده بمنزلة هارون و من تبعه والعجل و من تبعه ^۱
اين مطلب كه پيامبر به من خبر داد كه نسبتِ من به پيامبر، همانند منزلت هارون به موسى است و اين كه امت بعد از پيامبر به منزله هارون و پيروانش و گوساله و پيروانش مى گردند يعنى چه؟ گرچه آنچه در عبارت پاورقى آمده مشكل متن را ندارد، ولى به هر حال، در متون رسيده از كتاب سليم چنين چيزى وجود كه مشخص مى شود در كتاب تغييراتى ايجاد شده است.
4. در صفحه 660 آمده است:
ان معاوية و ابنه سيليان بعد عثمان ثم يليهما سبعة من ولد الحكم بن ابى العاص واحدا بعد واحد تكمله اثنى عشر امام ضلاله و هم الذين راهم رسول اللّه (ص) على منبره يردون امته على ادبارهم القهقرى عشرة منهم من بنى اميه رجلان اسّسا ذلك لهم و عليهما مثل اوزار هذه الامة.
و در صفحه 767 آمده است:
واللّه لقد اخبرنى رسول اللّه و عرّفنى إنّه رأى على منبره اثنى عشر رجلاً ائمه ضلال من قريش يصعدون منبر رسول الله(ص) و ينزلون على صورة القرده يردون امته على ادبارهم عن الصراط و قد خبرّنى باسمائهم رجلاً رجلاً و كم يملك واحد منهم واحد بعد واحد